هر چند که به طور رسمی نیم فصل اول لیگ برتر پایان هفته هفدهم محسوب میشد، اما با توجه به برنامهریزی سازمان لیگ، بازیهای لیگ دو هفته دیگر هم ادامه یافت و حالا پس از پایان هفته نوزدهم، تیمها استراحتی دو هفتهای خواهند داشت.
در هفته نوزدهم استقلال تهران تیم سیری ناپذیر این روزهای لیگ، 4 بر 2 داماش را شکست داد. پرسپولیس هم که پارسال در همین روزهای سال (3 دی 1386) با سه گل مقابل پاس در همدان شکست خورده بود (جام حذفی)، این بار با سه گلی که در نیمه دوم به ثمر رساند به نوعی انتقام آن شکست را گرفت و البته توانست فاصلهاش را با صدر جدول (4 امتیاز) حفظ کند. ذوب آهن هم در دیداری بسیار حساس، پیکان را با 2 گل مغلوب کرد. پیکان که تا پایان هفته چهاردهم صدرنشین لیگ بود، با از دست دادن 13 امتیاز در پنج هفته اخیر، تا رده پنجم جدول سقوط کرده است.
اما در این نوشته به جای پرداختن به همه بازیهای هفته نوزده، شاید بد نباشد که با توجه به تعطیلی دو هفتهای لیگ، شرایط تیمها و جدول ردهبندی را بررسی کنیم. در واقع بهتر بود که این تحلیل در پایان هفته هفدهم صورت میگرفت، اما فاصله 2 روزه بین بازیهای هفته 17 و 18، عملاً فرصتی برای این کار باقی نگذاشت. بنابراین تحلیل زیر تا پایان هفته نوزدهم را در بر میگیرد.
تحلیل کلی لیگ تاکنون؛
اولین نکتهای که باید به آن اشاره کنم، برگزاری منظمتر و یا به عبارت بهتر، برگزاری سریعتر بازیهای لیگ هشتم است. هر چند که تعداد هفتههایی که همه تیمهای لیگ تعداد بازیهایشان برابر بوده است، از تعداد انگشتان یک دست هم کمتر بوده، اما جدیت سازمان لیگ در برگزاری بازیها واقعاً قابل ستایش است. تنها کرنش بی مورد این سازمان از آعاز فصل تاکنون، در هفته هیجدهم رخ داد. جایی که بازی برق با پیام، بدون هیچ توجیه محکمه پسندی و بنا به درخواست بازیکنان پیام لغو شد! دیگر نکتهای که سازمان لیگ به طرز سوال برانگیزی از آن چشمپوشی کرده است، برگزاری بازیهای خانگی پرسپولیس در تمام روزهای هفته به جز جمعه بوده است! پرسپولیس که بدون شک پرطرفدارترین تیم لیگ است، از بازی کردن مقابل تماشاگران خود در یک روز تعطیل بی نصیب مانده است. این موضوع سوای تأثیر احتمالی در نتایج خانگی این تیم، تأثیر به سزایی در کاهش درآمد پرسپولیس و فدراسیون فوتبال از این بازیها داشته است.
بررسی تیمها و جدول لیگ تا پایان هفته نوزدهم؛
استقلال تهران؛ تیمی در حد آسیا
استقلال واقعاً تیم قابل ستایشی شده است. به ثمر رساندن 43 گل در 19 بازی ( بیش از 2 گل در هر بازی) و پذیرش 20 گل در 19 بازی، آبیپوشان را صاحب بهترین حمله و دفاع لیگ کرده است. در این بین نمیتوان از نقش عناصر دفاعیای نظیر وحید طالبلو، پژمان منتظری و پیروز قربانی به آسانی گذشت. ضمن این که مجتبی جباری، فابیو جان واریو، آرش برهانی، سیاوش اکبرپور و فرهاد مجیدی، در زمره گلزنترین و گلسازترین بازیکنان استقلال قرار میگیرند. واقعیت امر این است که استقلال تهران در تمام نقاط زمین بازیکنان بسیار خوبی دارد و از آن مهمتر، امیر قلعهنوعی است که میداند چگونه از این بازیکنان بازی بگیرد. تیم کنونی استقلال بدون شک بهترین تیم ایرانی سالهای اخیر بوده است که میتواند بار دیگر نام ایران را در آسیا طنین انداز کند. در لیگ هم اگر استقلال بتواند با همین روند ادامه دهد، در فاصله چند هفته به پایان بازیها قهرمان خواهد شد. اما نکتهای نباید از آن غافل شد، 8 بازی خارج از خانه آبیپوشان تهرانی در پانزده بازی باقی ماندهشان است. اگر این نکته را هم در نظر بگیریم که استقلال در 8 بازی خارج از خانهاش تنها 3 برد داشته و تاکنون 13 امتیاز خارج از خانه را از دست داده، دیگر نمیتوان به راحتی از قهرمانی استقلال تهران سخن گفت، مگر آنکه آبیپوشان طور دیگری در بازیهای خارج از خانهشان ظاهر شوند!
ذوب آهن؛ شگفتی ابتدای فصل و مدعی کنونی
بدون شک کمتر کسی پیش از شروع لیگ هشتم حدس میزد که ذوب آهن بتواند قهرمان لیگ شود. اما شاگردان منصور ابراهیمزاده، با شایستگی تمام توانستهاند تا الان هم امتیاز با استقلال تهران و تنها به خاطر نفاضل گل کمتر، در رده دوم جدول بایستند. ذوب آهن که نشان داده خیلی سخت میبازد، تاکنون در نوزده بازی گذشته، تنها دو بار شکست خورده که از این لحاظ بهترین تیم لیگ بوده است. دو باخت ذوب آهن یکی مقابل استقلال تهران بوده است و دیگری مقابل ابومسلم. به عبارت دیگر، ذوب آهن یکی از سه تیم بدون شکست در بازیهای خانگی بوده است (به همراه مس و صبا). ذوب آهن هم مانند استقلال به لطف نتایج درخشانش در خانه، توانسته مدعی قهرمانی باشد.
پرسپولیس؛ ای کاش قطبی زودتر قهر میکرد!
اگر مخالف عبارت بالا هستید، لطفاً زحمت کشیده و بازی ندادنهای قطبی به ابراهیم توره را مرور کنید. و باز هم زحمت بکشید و این بار بازی دادنهای بی مورد قطبی به دیکارمو را مرور کنید. در نهایت میتوانید حساب کنید که همین دو مورد به ظاهر کوچک ، چند امتیاز پرسپولیس را سوزاند! باید اعتراف کنم که از همان روزهای اول، طرفدار قطبی نبودم و گواه این ادعا نوشتههایم است.
نوشته نیم فصل لیگ هفتم
نوشته هفته پنجم لیگ هشتم
نوشته هفته دهم لیگ هشتم
نوشته هفته دوازدهم لیگ هشتم
نوشته هفته پنجم سیزدهم هشتم
و معتقد هستم نجابت استیلی باعث شکستن همه کاسهها بر سر او شد! پیروانی هم مثل استیلی، یک پرسپولیسی تمام عیار است و سکوت را به هیاهو در تیمی که خود به اندازه کافی حاشیه دارد، ترجیح داد! ولی این بار شانس با اون یار بود، چرا که قطبی این بار خودش رفت. بحث در مورد قطبی میتواند به چندین مقاله بسط یابد، اما من به همین جمله "ای کاش قطبی زودتر قهر میکرد!" بسنده میکنم.
پرسپولیس با درخشش مثال زدنی کریم باقری نیم فصل خوبی را پشت سر گذاشت. اگر به حواشی بی شمار این تیم نگاهی بیندازیم، آنگاه فاصله 4 امتیازی پرسپولیس با صدر جدول را یک دست آورد خوب برای قرمزپوشان تلقی خواهیم کرد! به جز باقری، کریمی، نیکبخت، توره و پتروویچ هم از مهرههای خوب پرسپولیس تاکنون بودهاند. تفاوت امتیاز پرسپولیس با استقلال در دو تساوی بیشتر قرمزپوشان در مقابل دو برد استقلال است. فاصلهای که با دو لغزش آبیپوشان ممکن است از بین برود! پرسپولیس در نیم فصل دوم 7 بار باید خارج از تهران بازی کند. اما دیدارهای خارج از خانه پرسپولیس شامل دیدار با سپاهان در اصفهان و دیدار با هر سه تیم بی شکست در خانه (ذوب آهن، مس و صبا) میشود. در واقع پرسپولیس نیم فصل بسیار سختی در پیش رو دارد و با توجه به 4 امتیاز اختلاف این تیم با صدر جدول، قهرمانی در این فصل برای پرسپولیس، تلاش مضاعفی را میطلبد!
×××
جدول ردهبندی پیشبینیها