تیم ملی فوتبال ایران اولین پیروزی را در راه رسیدن به جام جهانی 2014 برزیل کسب کرد. عصر شنبه اول امرداد 1390، تیم ملی با ترکیبی تقریباً قابل پیش‌بینی مقابل تیم ضعیف مالدیو صف آرایی کرد و با نتیجه‌ی چهار بر صفر این تیم را شکست داد.
مهدی رحمتی، در دروازه بود، هادی عقیلی و جلال حسینی مدافعان میانی، مهرداد پولادی و خسرو حیدری به ترتیب مدافع چپ و راست بودند. در خط میانی، مازیار زارع و قاسم حدادی‌فر هافبک‌های میانی بودند و علی کریمی جلوتر از این دو نفر قرار داشت. هادی نوروزی و محمدرضا خلعتبری مهاجمان راست و چپ بودند و کریم انصاریفرد مهاجم نوک. غیبت اجباری جواد نکونام در واقع مسبب حضور مازیار زارع در ترکیب اصلی تیم ملی شده بود. ضمن این که مصدومیت مهرداد اولادی و آندرانیک تیموریان راه را برای هادی نوروزی و قاسم حدادی‌فر باز کرده بود تا به ترکیب اصلی تیم ملی برسند که دومی از این فرصت برای نشان دادن قابلیت‌‌های خود استفاده‌‌ی خوبی کرد. در نهایت تنها تغییر غیر قابل پیش‌بینی تیم، جایگزینی احسان حاج‌صفی با مهرداد پولادی در دفاع چپ بود.
بررسی عملکرد بازیکنان در بازی مقابل مالدیو:
در درون دروازه همان‌طور که انتظار می‌رفت رحمتی روز بسیار راحتی را سپری کرد و به همین دلیل ای کاش به جای او از علیرضا حقیقی جوان استفاده می‌شد تا آبدیده شود.
در دفاع با توجه به داشتن محمدنصرتی روی نیمکت ذخیره، انتخاب زوج عقیلی-حسینی به نظر من بهترین انتخاب بود. هر چند که این دو در بازی مقابل مالدیو نشان دادند تمایلشان به گلزنی، می‌تواند موجب دردسر برای تیم ملی شود. مالدیو در دیدار روز شنبه سه بار موفق شد دفاع ایران را به دردسر بیندازد که در هر سه مرتبه از بین عقیلی و حسینی یک نفر در زمین حریف به سر می‌برد.
خسرو حیدری در دفاع راست مرا به یاد جواد زرینچه (در دوران اوجش) می‌اندازد. چالاک و سریع توأم با پاس‌های بلندی که اکثراً به خلق موقعیتی عالی برای گلزنی ختم می‌شوند. با این تفاوت که زرینچه در کنار خود مجید نامجو مطلق را داشت که مکمل حرکات جواد بود، اما خسرو حیدری از داشتن چنین زوجی در تیم ملی محروم است. البته در بازی روز شنبه یکی دوبار کریمی با او پاس کاری‌های کوتاهی کرد که همگی به خلق موقعیت منجر شدند. شاید به یاد ماندنی‌ترین این همکاری‌‌ها یک و دو آن‌ها در دقایق میانی نیمه اول بود که کریمی از لای پای مدافع مالدیو با پاسی برشی خسرو را راه انداخت و او هم پس از دور زدن مدافع مستقمیش، با یک بغل پا توپ را به هادی نوروزی رساند؛ اما شوت سر ضرب هادی نوروزی کم جان و بی دقت بود و موقعیت از دست رفت. نقطه ضعف خسرو حیدری اما، به وظیفه‌ی اصلی او یعنی دفاع کردن برمی‌گردد. البته این مشکل در بیست و چند سال گذشته (تا جایی که من به یاد می‌آورم)، همیشه وجود داشته است. جواد زرینچه، مهدی مهدوی کیا، حسین کعبی و خسرو حیدری همگی راست پاهای تند و تیزی هستند که نقطه قوت تیم ملی در زمان حمله محسوب می‌شوند، اما در هنگام دفاع جثه‌ی کوچکشان، آن‌ها را وادار می‌کند که برای جلوگیری از حرکت مهاجمان حریف مرتکب خطا (عموماً حوالی محوطه جریمه) شوند.
مهرداد پولادی اما در دفاع چپ داستان متفاوتی دارد. پولادی با 24 سال در حال حاضر با تجربه‌ترین مدافع چپ تیم ملی است، اما او تنها 2 بازی ملی در کارنامه‌اش دارد. دیدار مقابل مالدیو و دیدار مقابل ماداگاسکار! به جز او احسان حاج‌صفی و حمیدرضا علی‌عسگری هم هستند که هر دو بیست و یک سال دارند. اما حاج‌صفی از سال 2008 که مقابل زامبیا در دیدار دوستانه به سرمربیگری علی دایی به میدان رفت، تاکنون 36 بار با پیراهن تیم ملی در میدان حاضر شده است. اما حمیدرضا علی‌عسگری هم سنش کم است و هم تجربه دیدارهای ملی‌اش (یک بازی مقابل ارمنستان). به هر حال مهرداد پولادی در این دیدار واقعاً ساده، به نظر من، نتوانست از اولین حضورش در ترکیب اصلی تیم ملی استفاده شایانی ببرد و تعویض او در شصتمین دقیقه‌ی بازی هم بیانگر عدم رضایت کوئیروش از بازی او بود. اگر دوباره به بازی نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که جناح چپ ایران در حملات تیمی نقش چندانی نداشت، مگر زمانی که خلعتبری برای گرفتن توپ عقب‌تر می‌آمد و از آنجا نفوذ می‌کرد.
در خط میانی، مازیار زارع روز بسیار آرامی را پشت سر گذاشت، چرا که وظیفه‌ی او خراب کردن بازی حریفی بود که بلد نبود بازی کند! کوئیروش که با ترکیبی محتاط تیمش را روانه‌‌ی میدان کرده بود، در همان زمانی که مهرداد پولادی را از زمین بیرون کشید، اشتباه دیگرش در چینش ترکیب را نیز اصلاح کرد و محمد قاضی را به جای مازیار زارع به میدان فرستاد و درست پس از حضور این دو بازیکن بود که تیم ملی بار دیگر جان گرفت.
قاسم حدادی‌فر هم وظیفه‌ای شبیه به مازیار داشت، با این تفاوت که او با تکیه بر هوش بالا و قدرت کنترلش، در نقش آغازگر اکثر حملات تیم ملی در میدان ظاهر شد. حسن حضور او در زمین این بود که علی کریمی فارغ البال در زمین حریف جولان می‌داد و می‌دانست قاسم حدادی‌فر با قابلیت بالایش در توپ پخش کردن، او را صاحب توپ خواهد کرد.
اما علی کریمی کاپیتان تیم ملی در این بازی، مثل بیشتر مواقع از برترین بازیکنان تیم بود و هرگاه که او به حرکت درآمد، تیم هم همراه او راه افتاد. نقش کریمی در تیم ملی همان نقشی است که برازنده‌ی اوست. فقط کریمی باید انگیزه‌ی بازی کردن در تمام دقایق بازی را در خود افزایش دهد، تا کل تیم از انگیزه‌ی او استفاده کند.
هادی نوروزی که پیش از حضور کوئیروش در تیم ملی، در طی دو سال تنها 6 بار به عنوان بازیکن ذخیره وارد زمین شده بود، در دو بازی اخیر تیم ملی بازیکن فیکس تیم شده بود. اما نمایش پائین‌تر از معمولی‌اش در هر دو دیدار ممکن است او را تا مدت‌های مدیدی روی نیمکت تیم ملی بنشاند. نوروزی دیروز بارها کرنرهای تیم ملی را زد ولی هیچ کدام خطرناک نبود.
محمدرضا خلعتبری گوش چپ تیم ملی در دیدار مقابل مالدیو بود که از بهترین بازیکنان تیم هم محسوب می‌شد. گل‌های اول و سوم روی پاس مستقیم او به ثمر رسید و گل دوم هم در پی رفت و برگشت توپ ارسالی او به محوطه جریمه به ثمر رسید.
کریم انصاریفرد که قرار است نوک پیکان زهردار تیم ملی باشد، در دو بازی اخیر بسیار گل نزن نشان داده است. انصاریفرد که شباهت فیزیکی زیادی به علی دایی دارد، بر خلاف او موقعیت‌های خوبی را در طول بازی از دست می‌دهد و حتماً باید به فکر رفع این مشکل باشد. ابته انصارفیرد دیروز دو گل زد که هر دو با اشتباه محرز مدافعان مالدیو به ثمر رسید؛ مخصوصاً دومی.
واکنش عجیب انصاریفرد پس از از دست دادن موقعیتی که خسرو حیدری برایش مهیا ساخته بود. (عکس از ایسنا)
به هر حال تیم ملی اولین دیدارش در راه جام جهانی 2014 برزیل را با برد راحتی پشت سر گذاشت، اما به نظر می‌رسد این تیم با تیم قابل اتکا برای رسیدن به برزیل فاصله دارد.
به طور خلاصه:
دو مدافع کناری تیم در کارهای دفاعی ضعف دارند.
هادی عقیلی و جلال حسینی آن‌قدر کند هستند که در کورس با مهاجمان مالدیو هم جا می‌مانند.
میانه میدان و دروازه نقاط قوت تیم هستند. به نفرات میانی تیم نام نکونام، تیموریان، جباری، پژمان نوری و محمد نوری را هم اضافه کنید تا مطمئن شوید خط میانی تیم ملی نقطه قوت تیم است.
خط حمله با بازگشت اولادی و احتمالاً غلامرضا رضایی (در آینده) می‌تواند زهردارتر شود. حضور خلعتبری در این خط واقعاً مفید است اما نوروزی و انصاریفرد (به ویژه نوروزی) برای حضور در ترکیب ثابت تیم، باید نقاط ضعف خود را برطرف کنند.
جدول زیر شامل اطلاعات مفیدی در مورد ترکیب تیم ملی در بازی مقابل مالدیو است به همراه نمره‌ی پیشنهادی من به بازیکنان:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر