روز جمعه اول امرداد 1390 تیم ملی راه خود را برای رسیدن به جام جهانی 2014 برزیل آغاز خواهد کرد و اولین قدم این راه، شکست تیم مالدیو است که حتی بدبینترین کارشناسان به تیم ملی هم به چیزی جز پیروزی در این دیدار فکر نمیکنند.
معتقدم بر خلاف تمام انتقادهایی که از نحوهی بازی تیم ملی مقابل ماداگاسکار شد، تیم ملی بازی روانی (به ویژه تا اواسط نیمهی دوم) انجام داد. کافی بود دو توپی که به تیر دروازهی ماداگاسکار خورد، به علاوه دو موقعیت استثناییای که پژمان نوری در نیمهی اول و کریم انصاریفرد در نیمه دوم از دست دادند، وارد دروازهی ماداگاسکار شود، تا بازی 5 بر 0 به نفع ایران تمام شود و هیچ انتقادی هم شنیده نمیشد. اما مهم اینست که بازیکنان قدر موقعیتها را بهتر بدانند تا در مواقع حساس، حسرت این موقعیتها را نخوریم. البته دفاع تیم در دقایق پایانی دو سه بار از هم گسیخت (به ویژه دفاع چپ)، که مطمئناً این از هم گسیختگی را کارلوس کوئیروش هم دیده است و به فکر راه حل برای آن خواهد بود.
نکتهی دیگر شعار "کفاشیان حیا کن تیم ملی را رها کن" است که از دقیقهی 75 به بعد در ورزشگاه شنیده شد و با واکنش مسؤولان فدراسیون هم روبرو شد تا جایی ترابیان اعلام کرد ممکن است بازیهای تیم را در شهرستانها برگزار کنند. یکی دو نکته در این مورد بنویسم:
اول این که من هم معتقدم کفاشیان لیاقت ریاست فدراسیون فوتبال ایران را ندارد. اما معتدم تا زمانی که فوتبال ما دولتی باشد و دستور از وزارت ورزش (همان سازمان تربیت بدنی خودمان) صادر شود، این که چه کسی رئیس فدراسیون باشد، تأثیر چندانی در پیشرفت یا پسرفت فوتبال ما ندارد. به عبارت دیگر شاید بهتر باشد بگوئیم: "دولت حیا کن فوتبالیارو رها کن".
دوم هم این که جناب ترابیان باید به شما عرض کنم که نه به دلیل شعار تماشاگران، بلکه به خاطر گسترش فوتبال در کشور باید تیم ملی در شهرهای گوناگون پذیرای حریفانش باشد. مثلاً چه ایرادی داشت اگر تیم ملی بازی مقابل ماداگاسکار را در همدان یا کرمان برگزار میکرد؟ هم تماشگار بیشتری میآمد، هم بازیکنان تیم ملی شارژ روحی بیشتری میشدند و هم فدراسیون سود بیشتری برای فروش بلیت به دست میآورد. نتیجهی حرفتان درست است، اما از راه نادرستی به آن رسیدهاید آقای ترابیان!
به هر حال امیدوارم و البته بسیار خوش بین که ایران با کارلوس کوئیروش چهارمین حضور در جام جهانی را تجربه خواهد کرد.
پ.ن: تیم ملی در 10 دیدار اخیرش که در ورزشگاه آزادی برگزار کرده به 6 بردِ 1 بر 0، 3 تساویِ 1 بر 1 و یک شکستِ 2 بر 1 (مقابل عربستان) دست یافته است. اگر به آمار ارائه شده دقت کنید متوجه میشوید که تیم ملی در تمام 10 دیدار اخیرش در ورزشگاه آزادی موفق شده گل بزند ولی فقط یک گل در هر بازی. به امید این که این رکورد ناخوشایند روز جمعه شکسته شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر