هفته 23 لیگ برتر

خوب این هم بازی قرمز و آبی و برد سایپا! یعنی بهترین نتیجه ممکن برای دایی و سایپا همین بود که نه استقلال ببره و نه پرسپولیس. چون اگه استقلال می برد صدرنشین می شد و اگر پرسپولیس می برد، دایی ضایع می شد. ا

.

تا یادم نرفته اینو بگم که یک بخشی گذاشتم در سمت چپ صفحه به اسم "فالگوش" و از این به بعد لینک نوشته ها و هر چیزِ دیگه ای که به نظرم جالب بیاد برای مدت محدودی می ذارم اونجا. مثلاً الان سه تا لینک گذاشتم که یکیش هم گل های بازی پرسپولیس و استقلاله. ا

.

حالا برم سراغ لیگ برتر. اول از همه راجع به مدعیان قهرمانیِ امسال یعنی سایپا و استقلال. اگه یه نگاه کلی به هفت بازی باقی مونده دو تیم بکنیم، فکر می کنم هر دو از شش بازیشون بتونن یازده امتیاز کسب کنن 57 امتیازی بشن و باز هم سایه به سایه هم قرار بگیرن و به احتمال زیاد تکلیف قهرمانی در بازی هفته یکی مونده به آخر سایپا و استقلال معلوم می شه. البته باز هم معتقدم که استقلال در دو هفته آتی می ره صدر جدول ولی باز هم سایپا به استقلال خواهد رسید. من بیش از هفتاد درصد استقلال رو قهرمان این دوره می بینم، بنا به تجربه بیشتر بازیکنانش. ا

.

یه جمله هم راجع به استقلال اهواز: اگر بازی سایپا و استقلال تهران بازنده ای داشته باشه، استقلال هواز می تونه به نایب قهرمانی هم امیدوار باشه. ا

.

چند تا آمار هم بدم و خلاص: ا

.

اولیش این که سایپا تنها تیمیِ که در خانه خودش شکست نخورده هنوز. ا

.

دومیش این که راه آهن هنوز در زمین خودش نتونسته برنده باشه! ا

.

سومیش این که سپاهان در بازی های خانگی بهترین تیم بوده با هفت بردف دو مساوی و یک باخت. ا

.

و البته راه آهن با پنج مساوی و شش باخت بدترین تیم در بازی های خانگی. ا

.

در بازی های خارج از خانه استقلال با شش برد، سه مساوی و دو باخت بهترین تیم بوده. ا

.

ذوب آهن با پنج مساوی و شش باخت ضعیفترین تیم در بازی های خارج از خانه. ا

.

و آخریش هم این که استقلال اهواز در خارج از خانه یا می بره یا می بازه و اصلاً مساوی تو کارش نیست! ا

شصت و دومین بازی پرسپولیس و استقلال

روز جمعه ۱۰ فروردین استقلال در شصت و دومین بازی با پرسپولیس میزبان این تیم خواهد بود. به همین دلیل دیدن نتایج تمام بازی های قبلیِ این دو تیم خالی از لطف نیست. در بازی های گذشته چهار بازی نیمه تمام مونده و یک بار هم در جام حذفی بازی این دو تیم به ضربات پنالتی منجر شده. بدون احتساب تصمیمات نهاییِ اتخاذ شده در اون چهار بازی و صرفنظر از نتیجه ضربات پنالتی در بازی ۱۹ اسفند سال ۱۳۶۶ ، تاکنون استقلال با ۱۸ برد در ۶۱ بازی، در مقابل پرسپولیس با ۱۵ برد عملکرد بهتری داشتـــــــــــــــه. ۲۸ بــــــــــازی هم مســــــــــــــــــاوی شده. اما پرسپولیس با ۶۰ گل زده در مقابل استقلال که ۵۶ گل زده وضع مطلوبتری داره. یعنی در شصت و یک بازی گذشته، ۴۶ درصد بازی ها مســــاوی شده، ۳۰ در صد به نفع استقلال و ۲۵ در صد به نفع پرسپولیس به پایان رسیده. اما این آمار رسمـــی محسوب نمی شه. اگر آمار رسمی مد نظر باشه باید تصمیمات نهایی در بازی های فوق هم در این نتایج منظور بشه. به این ترتیب باز هم استقلال با ۲۰ پیروزی و ۶۳ گل زده در مقابل پرسپولیس با ۱۶ پیـــــــــروزی و ۶۱ گل زده عملکرد بهتری داشته است. ضمن این که ۲۵ بازی هم با نتیجه مساوی به اتمام رسیده. یعنی در شصت و یک بازی گذشته، ۴۱ درصد بازی ها مساوی شده، ۳۳ در صد به نفع استقلال و ۲۶ در صد به نفع پرسپولیس به پایان رسیده. ا

.

در مورد بازی شصت و دوم معتقدم، از نظر کلی و با گذاشتن بیشترین احتمال برای تساوی، استقلال هم می تونه برنده این بازی باشه. چون استقلال امسال تیم بهتری نسبت به پرسپولیس داشته، ضمن این که برعکس پرسپولیس هنوز در کورس قهرمانی با سایپا قرار داره و همچنین به خاطر بازگشت دوباره و البته احتمالی به بازی های باشگاه های آسیا از روحیه به مراتب بهتری نسبت به پرسپولیس برخورداره. اما این نکته رو هم نباید فراموش کرد که معمولاً و بر اساس یک قانون نانوشته در بازی های استقلال و پرسپولیس، تیم ضعیف تر برنده از زمین بیرون میاد. ا

.

به هر حال برای این که یک نتیجه برای این بازی پیـــــش بینــــی کنـــــــــم، فکر می کنم استقلال ۳-۱ برنده بازی باشه. ا

***

حالا بریم سراغ تاریخچه دیدارهای این دو تیم: ا

.

بازی شماره ۱: استقلال صفرـ پرسپولیس صفر

بازی دوستانه- جمعه ۱۶ فروردین سال ۱۳۴۷

.

بازی شماره ۲: پرسپولیس صفر – استقلال صفر

بازی برای معرفی نماینده ایران به آســـیا - ۲۰ دی سال ۱۳۴۷

.

بازی شماره ۳: استقلال۳ ـ پرسپولیس ۱

گلها: احمد منشی زاده دقیقه ۸ ، علی جباری ۴۴ و کارو حق وردیان ۸۸ برای استقلال و ناظم گنجاپور ۷۲ برای پرسپولیس

بازی قهرمانی باشگاههای تهران فصل(۴۸-۴۷)- جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۴۷

.

بازی شماره ۴: استقلال ۳ـپرسپولیس صفر نتیجه حقیقی: ۱-۰ به سود استقلال

گل: غلامحسین مظلومی برای استقلال دقیقه ۹

این مسابقه تا دقیقه ۸۸ با یک گل برای استقلال دنبال می شد که روی مردود شدن گل خوردبین و اخراج عزیز اصلی از بازی, تیم پرسپولیس میدان را ترک کرد و در نهایت تیم استقلال با نتیجه ۳ بر صفر برنده اعلام شد

مسابقات باشگاههای تهران - جمعه ۱۷ بهمن ۱۳۴۷

.

بازی شماره ۵: استقلال ۳-پرسپولیس ۲

گلها: جواب قراب ۷۳ ، کارو حق وردیان ۷۸ ، عباس مژدهی ۸۸ برای استقلال- علی پروین ۷ و حسین کلانی ۲۳ برای پرسپولیس

بازی دوستانه - جمعه ۳ مهر ۱۳۴۹

.

بازی شماره ۶: استقلال ۳- پرسپولیس صفر نتیجه حقیقی:۱-۱ مساوی

گل ها:حسین کلانی ۲ برای پرسپولیس و مژدهی ۷۵ برای استقلال این بازی تا ۷۷ دقیقه ۱-۱ مساوی بود که اخراج دو بازیکن از تیم پرسپولیس باعث اعتراض به تصمیم داور شد و علاوه بر ناتمامی، ۳ برصفر به سود استقلال شــد. ا

.

بازی شماره ۷: پرسپولیس یک ـ استقلال یک

گل ها:غلامحسین مظلومی ۳۰ برای استقلال و صفر ایرانپاک ۹۰ برای برای پرسپولیس

باشگاههای تهران - جمعه ۲۸ خرداد ۱۳۵۰

.

بازی شماره ۸: پرسپولیس ۴- استقلال یک

گلها: حسین کلانی ۴۳و۹۰, صفر ایرانپاک ۵۶ , محمودخوردبین ۷۵ برای پرسپولیس،‌ علی جباری ۷۵ برای استقلال

بازی رفت باشگاههای ایران - جمعه ۱۵ بهمن ۱۳۵۰

.

بازی شماره ۹: پرسپولیس ۲- استقلال صفر

گلها: صفر ایرانپاک ۵۰ و حسین کلانی ۸۹ برای پرسپولیس

بازی برگشت باشگاههای ایــــران - پنجشنبه ۳ فروردین ۱۳۵۱

.

بازی شماره ۱۰: استقلال ۲- پرسپولیس صفر

گلها: علی جباری۴۰ و ۸۷ برای استقلال

بازی باشگاههای تهران برای راهیابی به لیگ تخت جمشید - جمعه یازدهم اسفند ۱۳۵۱

.

بازی شماره ۱۱: استقلال یک - پرسپولیس صفر

گل: محمدرضا عادلخانی ۳ برای استقلال

بازی دوستانه چهارجانبه جام اتحاد - جمعه ۲۵ خرداد ۱۳۵۲

.

بازی شماره ۱۲: پرسپولیس ۶ - استقلال صفر

گلها: همایون بهزادی ۵۰ ،۹۰ و ۸۶ ، ایرج سلیمانی ۴۵ ، ۵۶ و حسین کلانی ۳۲

بازی رفت لیگ تخت جمشید - جمعه ۱۶ شهریور ۱۳۵۲

.

بازی شماره۱۳: پرسپولیس ۱ استقلال ۱

گل ها:همایون بهزادی ۴۶ برای پرسپولیس و علی جباری ۷۰ برای استقلال

بازی برگشت لیگ تخت جمشید - یکشنبه ۱۸ آذر ۱۳۵۲

.

بازی شماره ۱۴: استقلال ۱- پرسپولیس صفر

گل: حسن روشن ۸۸ برای استقلال

بازی رفت جام دوم تخت جمشید - شنبه ۴خرداد ۱۳۵۳

.

بازی شماره ۱۵: پرسپولیس ۲ استقلال ۱

گل ها: صفر ایرانپاک ۵۰ و اسماعیل حاج رحیمی پور برای پرسپولیس و غلامحسین مظلومی ۶۰ برای استقلال

بازی برگشت لیگ تخت جمشید - چهارشنبه ۲۷ آذر ۱۳۵۳

.

بازی شماره ۱۶: استقلال ۳ پرسپولیس ۱

گل ها: غلامحسین مظلومی۱۱ ، ۶۲ و مسعود مژدهی ۴۷ برای استقلال و صفر ایرانپاک ۵۳ برای پرسپولیس

بازی رفت جام سوم تخت جمشید - جمعه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۵۴

.

بازی شماره ۱۷: پرسپولیس ۲ استقلال صفر

گل ها: جهانگیر فتاحی ۲۲ , اسماعیل حاج رحیمی پور ۳۸

دور برگشت جام سوم تخت جمشید - جمعه ۲۵ مهر ۱۳۵۴

.

بازی شماره ۱۸: پرسپولیس ۱ استقلال ۱

گلها: مژدهی ۲۰ برای استقلال و محمود خوردبین ۸۵ برای پرسپولیس

دیدار رفت جام چهارم تخت جمشید - چهارشنبه ۲۷ اسفند ۱۳۵۴

.

بازی شماره ۱۹: پرسپولیس ۱ استقلال ۱

گل ها: هادی نراقی ۲۶ برای استقلال و علی پروین ۴۰ برای پرسپولیس

بازی برگشت لیگ چهارم تخت جمشید - جمعه ۲ مهر ۱۳۵۵

.

بازی شماره ۲۰: استقلال ۳ پرسپولیس صفر

گل ها: محرم عاشوری ۴۵ ، حسن روشن ۸۳ ، سعید مراغه چیان ۸۸ برای استقلال

دور رفت لیگ پنجم تخت جمشید - یکشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۶

.

بازی شماره ۲۱: پرسپولیس ۲ استقلال ۱

گل ها: حسن روشن ۸۵ برای استقلال و صفر ایرانپاک ۱۵ و ۳۴ برای پرسپولیس

بازی برگشت جام پنجم تخت جمشید - جمعه ۱۸ آذر ۱۳۵۶

.

بازی شماره ۲۲: استقلال ۱- پرسپولیس صفر

گل: غلامرضا فتح آبادی ۴۲این بازی تا دقیقه ۷۵ یک بر صفر برای استقلال دنبال می شد که با یورش تماشاگران پرسپولیس به داخل زمین نیمه تمام ماند

بزرگداشت علی دانایی فرد - جمعه ۲۵ آبــان ۱۳۵۸

.

بازی شماره ۲۳: استقلال صفر ـ پرسپولیس صفر

بازی دوستانه برای خداحافظی صفر ایرانپاک - جمعه ۱۳ تیر ۱۳۵۹

.

بازی شماره ۲۴: استقلال صفر-پرسپولیس صفر

مسابقات قهرمانی باشگاههای تهران - جمعه ۱۶ مهر ۱۳۶۰

.

بازی شماره ۲۵: پرسپولیس ۱ استقلال ۱

گل ها: غلامرضا فتح آبـــادی ۱۰ برای پــــرســـپـولـیس و بهتاش فریبـــا ۸۷ برای استقــلال

قهرمانی بــــاشگــاههای تــهران - جمعه ۱۷ دیماه ۱۳۶۱

.

بازی شمار۲۶: استقلال یک - پرسپولیـــس صفـــر

گـل: پرویز مظلومــی ۵۹ برای استقلال

قهرمانی باشگاههای تهران - جمعـــه ۲۲ مهر ۱۳۶۲

.

بازی شماره ۲۷: پرسپولیس ۳ ـ استقلال صفر

گلها: شاهرخ بیانی۱۲- پنالتی و ۵۲ , ناصر محمد خانی ۶۲ برای پرسپولیس

نیمه نهایی باشگاههای تهران - یکــشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۶۵

.

بازی شماره ۲۸: پرسپولیس صفر ـ استقلال صفر

قهرمانی باشگاههای تهران - جمعه ۷ فروردیـــن ۱۳۶۶

.

بازی شــماره ۲۹: استقلال ۱ – پرسپـــــــولیس ۱

گل هــــا: جعفر مختاری فر ۶۰ برای استقلال و فرشـاد پیـوس ۴۶ برای پرسپولیس

قهرمانی باشگاههای تهران - جمعه ۱۸ شـــهریـــور ۱۳۶۷

.

بازی شــــماره ۳۰: پرسپولیس ۴ – استقلال۲ در ضربات پنالتی، نتیجه اصلی۰-۰ مساوی

پنالتی زنان پرسپولیس: محرمی،‌یوسفی، عاشوری و کرمانی مقدم پنالتی زنان استقـــلال: مختاری فر وحســـن زاده

یک چهارم نهایی جام حذفی ایران - جمعه ۱۹ اسفند ۱۳۶۶

.

بازی شمـــاره ۳۱: پرسپولیـــس یک – استــقلال صفر

گل: عابدیان ۱۸ برای پرسپولیس

قهرمـانی باشگاههای تهران - جمعه ۱۷ آذر ۱۳۶۸

.

بازی شماره ۳۲: استقلال ۲ پرسپولــیس ۱

گل ها: عباس سرخاب ۴۶ و صمد مرفاوی۷۲ برای استقلال، نادر میراحمدیان ۱۲ برای پــرسپولیس

فینال باشگاههای ایران - جــمعـه ۴ خـــرداد ۱۳۶۹

.

بازی شماره ۳۳: پرسپولیس یک ـ استقلال یک

گل ها: فرشاد پیوس برای ۷۵ پرســـپولیس، شاهرخ بیانی ۶۲ پنالتی بـــرای استقلال

باشگاههای تهران، ‌جمعه ۲۸ دی ۱۳۶۹

.

بازی شماره ۳۴: پرسپولیس صفر- استقلال صفر

باشگــــاههای تــهران - جمعه ۴ بهمـــن ۱۳۷۰

.

بازی شماره ۳۵: استقلال ۲ پرسپولیس صفر

گل ها: عبدالصمد مرفاوی ۸ و صادق ورمزیار ۱۵ برای استقلال

جام آزادگان - پنجشــــنبه ۱۵ اسفـند ۱۳۷۰

.

بازی شماره ۳۶: استقلال ۱- پرسپولیس صفر

گل: عبدالصمد مرفاوی ۴۸ برای استقلال

جام آزادگان - جمعه ۸ خرداد ۱۳۷۱

.

بازی شماره ۳۷: استقلال صفر- پرسپولیس صفر

جام برتر برای راهیابی به لیگ ایران - جمعه یازدهم دی ۱۳۷۱

.

بازی شماره ۳۸: پرسپولیس صفر-استقلال ۳ نتیجه حقیقی :۲-۲ مساوی

گلها: فرشاد پیوس ۲۱ پنالتی و بهزاد داداش زاده ۵۶ برای پرسپولیس، صادق ورمزیار۷۹ پنالتی و ادموند اختر۸۷ برای استقلال این بازی تا دقیقه ۸۸ دو بر دو مساوی بود که با یورش تماشاگران پرسپولیس به داخل زمین و ایجاد جنجال توســـط بعضی از بازیکنان این تیم، ۳ بر صفر به سود استقــلال اعلام شد

بازی رفت نیمه نهایی باشگاههای ایران(جام آزادگان)- جمعه ۳۱ دی ۱۳۷۳

.

بازی شماره ۳۹: پرسپولیس صفر-استقلال صفر

بازی برگشت باشگاههای ایران(جام آزادگان)- جمعه ۷ بهمن ۱۳۷۳

.

بازی شمــاره ۴۰: استقلال۳ پرسپولیس یک

گل ها: ادموند اختر۷ ، صادق ورمزیار۱۶ پنالتی و محمد تقوی ۳۶ برای استقلال، مرتضی کرمانی مقدم ۴۹ برای پرسپولیس

دور رفت لیگ آزادگـان - جمعه ۶ مرداد ۱۳۷۴

.

بازی شماره ۴۱: پرسپولیس صفر-استقلال صفر

بازی برگشت لیگ آزادگان - جمعه ۸ دی ۱۳۷۴

.

بازی شماره ۴۲: پرسپولیس یک - استقلال صفر

گل: ادموند بزیک ۸۶ برای پرسپـــولیس

دور رفت لیگ آزادگان - جمعه ۲۷ مهر ۱۳۷۵

.

بازی شماره ۴۳: پرسپولیس ۳ - استقلال صفر

گل ها: ادموند بزیک ۳۰،‌مهدی مهدوی کیا ۷۱ و بهنام طاهرزاده ۸۷ برای پرسپولیس

بازی برگشت لیگ آزادگـان - جمعه ۲۰ تیر ۱۳۷۶

.

بازی شماره ۴۴: پرسپولیس یک - استقلال صفر

گل: مهدی هاشمی نسب ۴۵ برای پرسپولیس

دور رفت لیگ آزادگان - جمعه ۲۲ آبــان ۱۳۷۷

.

بازی شماره ۴۵: پرسپولیس یک - استقلال یک

گلها: هاشمی نسب ۴ برای پرسپولیس و فرد ملکیان ۴۰ برای استقلال

دور برگشت لیگ آزادگان - جمعه ۲۰ فروردین ۱۳۷۸

.

بازی شماره ۴۶: پرسپولیس ۲- استقلال یک

گلها: مهدی هاشمی نسب ۱۲ پنالتی و افشین پیروانی ۸۵ برای پرسپولیس، سهراب بختیاری زاده ۵۰ برای استقلال

بازی فینال جام حذفی ایران - یکشنبه ۲۰ تیر ۱۳۷۸

.

بازی شماره ۴۷: استقلال صفر- پرسپولیس صفر

بازی رفت لیگ آزادگان - جمعه ۲ مهرماه ۱۳۷۸

.

بازی شماره ۴۸: پرسپولیس ۲- استقلال صفر

گلها: مهدی هاشمی نسب ۷ و پایان رأفت ۸۰ برای پرسپولیس

بازی برگشت لیگ آزادگان - یکشنبه ۸ اسفند ۱۳۷۸

.

بازی شماره ۴۹: پرسپولیس ۲- استقلال ۲

گلها: رهبری فرد ۵۷ پنالتی و علی کریمی ۸۹ برای پرسپولیس، مهدی هاشمی نسب ۶۷ و محمد نوازی ۸۶ برای استقلال

بازی رفت لیگ آزادگان - جمعه ۹ دی ۱۳۷۹

.

بازی شماره ۵۰: استقلال یک - پرسپولیس صفر

گل: علیرضا اکبرپور ۷۴ برای استقلال

بازی برگشت لیگ آزادگان - جمعه ۵ اسفند ۱۳۷۹

.

بازی شماره ۵۱: پرسپولیس یک- استقلال یک

گل ها: رضا جباری ۲۵ برای پرسپولیس و محمد نوازی ۳۸ پنالتی برای استقلال

بازی رفت اولین دوره لیگ برتر - جمعه ۲۸ دی ۱۳۸۰

.

بازی شماره ۵۲: پرسپولیس صفر- استقلال صفر

بازی برگشت اولین دوره لیگ برتر - پنجشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۱

.

بازی شماره ۵۳: پرسپولیس یک - استقلال یک

گلها: علی سامره ۱ برای استقلال و علی انصاریان ۷۵ پنالتی برای پرسپولیس

بازی رفت دومین دوره لیگ برتر ایران جمعه ۲۰ دی ۱۳۸۱

.

بازی شماره ۵۴: استقلال یک - پرسپولیس ۲

گلها: گل محمدی ۱۱ و ابوالقاسم پور ۵۱ برای پرسپولیس، اکبرپور ۶۲ برای استقلال

بازی برگشت دومین دوره لیگ برتر ایران - جمعه ۲۳ خرداد ۱۳۸۲

.

بازی شماره ۵۵: استقلال ۲ – پرسپولیس یک

گل ها: سامره ۸ و محمود فکری ۵۷ برای استقلال، عیسی ترائوره ۷۵ برای پرسپولیس

بازی رفت سومین دوره لیگ برتر ایران - جمعه ۲۵ مهر ۱۳۸۲

.

بازی شماره ۵۶: پرسپولیس یک – استقلال یک

گلها: حامد کاویانپور۲۰ برای پرسپولیس و داود سید عباسی ۳ برای استقلال

بازی برگشت سومین دوره لیگ برتر ایران - دوشنبه ۱۳ بهمن ۱۳۸۲

.

بازی شماره ۵۷: پرسپولیس صفر استقلال صفر

بازی رفت چهارمین دوره لیگ برتر ایران - اول آبان ماه ۱۳۸۳

.

بازی شماره ۵۸: استقلال سه - پرسپولیس دو

گلها: رضاعنایتی ۶۸،محمود فکری ۸۳ و پیروز قربانی ۹۰ برای استقلال، شیث رضایی ۸۴ و سهراب انتظاری ۷۷ برای پرسپولیس

بازی برگشت چهارمین دوره لیگ برتر ایران - هفتم اسفند ماه ۱۳۸۳

.

بازی شماره ۵۹: استقلال یک - پرسپولیس صفر

گل: رضا عنایتی ۵۶ برای استقلال

بازی رفت پنجمین دوره لیگ برتر ایران - دوشنبه ۱۴ آبان ۱۳۸۴

.

بازی شماره ۶۰: پرسپولیس ۰ – استقلال ۰

بازی برگشت پنجمین دوره لیگ برتر ایران – جمعه ۱۹ اسفند ۱۳۸۴

.

بازی شماره ۶۱: پرسپولیس ۲ – استقلال ۱

گل: مهرزاد معدنچى‌ ۲۴ و مهرداد اولادى‌ ۷۰ برای پرسپولیس و اميرحسين‌ صادقی ۱۶ برای استقلال

بازی رفت ششمین دوره لیگ برتر ایران – جمعه ۱۲ آبان ۱۳۸۵

.

بازی شماره ۶۲: پرسپولیس ۱ – استقلال ۱

گل: علیرضا واحدی نیکبخت‌ ۱۳ برای پرسپولیس و علی علیزاده ۴۳ برای استقلال

بازی برگشت ششمین دوره لیگ برتر ایران – جمعه ۱۰ فروردین ۱۳۸۶

فوتبال ایرانی در سال 85

سال 85 هم با تمام پستی و بلندی هاش تموم شد و صد البته رو سیاهی موند به فوتبال ایران. چرا؟

:چون

در مورد فوتبال ملی؛

تیم ملی ایران باید خودش رو برای سومین و بهترین حضورش در مهمترین تورنمنت فوتبال جهان آماده می کرد. اما از اونجایی که در فدراسیون دادکان اخلاق حرف اول رو می زد، اولین خبر تیم ملی در سال85، خبر دلخوری مسوولان فدراسیون از مصاحبه برانکو با شبکه های ماهواره ای ایرانی لوس آنجلس بود! ا

بعد از این، اولین اظهار نظر برانکو راجع به گروه ایران در جام جهانی، البته در سال هشتاد و پنج، هم شنیدنی بود. ا

نکته بعدی سرود ایران در جام جهانی بود. از اونجایی ما ایرانی ها همیشه یا از این ور می افتیم یا برای اون ورغش می کنیم، تا همین چند سال پیش آوردن اسم ترانه از گناهان کبیره محسوب می شد. اما کم کم ورق برگشت وترانه خوانی در ایران اسلامی باب شد! باب شد و باب شد و باب شد تا جایی که مداحانی چون کویتی پور هم شدند ترانه خوان! حالا اینا همه طرف. اما از طرف دیگه فیفا برای آشنایی ملل با فرهنگ کشورهای حاضر در جام جهانی اعلام کرد که تیم ها باید یک آهنگ هم برای خودشون در جام جهانی داشته باشند. و ...همین شد آغاز یک سریال کمدی در ایران! یه روز شجریان می شد خواننده تیم ایران، فرداش نیما نکیسا! بعدش علیرضا عصار و پژمان جمشیدی با هم رقابت می کردند. اما این وسط فدراسیون ما فقط دنبال این بود که مبادا خواننده های لوس آنجلسی فکر بدی به سرشون بزنه. آخه می دونین، در ایران مهم نیست محتوای ترانه چی باشه! مهم اینه که ترانه کجا خوانده شده باشه. برای همین هر پرت و پلایی که در ایران خوانده می شه مجازه و هر چی در بلاد کفر خوانده بشه مثال زنده غِناست! خلاصه مهم این بود که ممد آقای فدراسیون از این آزمون فرهنگی هم سربلند بیرون اومد و شر شیطان رو از سر تیم ملی دفع کرد.ا

اما این شیاطین دست بردار نبودند که! وقتی دیدند مردم ایران اصلاً به آهنگ های اونور آب علاقه ندارند، شروع کردند به پاپوش دوختن برای بازیکن محبوب من و تیم ملی ایران. یه سمیرا خانوم آتیش پاره ای پیداش شد و اومد عین شیطون رفت تو جلد آقا مهدی مهدوی کیا! این شد که شلوار آقا مهدی شد دو تا. اما چون در جریان ناصر محمدخانی معصومیت و پاکی ناصر خان برای همه مشخص شده بود دیگه کسی پیگیر قضیه آقا مهدی نشد! چون اصولاً هر فیلمی قسمت اولش قشنگ تره! و به این ترتیب این ترفند شیاطین هم راه به جایی نبرد. ا

امـــــــــــــــــــــــا بر خلاف تمام تلاش های فرهنگی ممد آقای دادکان، رئیس سازمان تربیت بدنی که همون علی آبادی خودمونه! یهو دو ماه مونده به جام جهانی اعلام کرد که قصّه ما به سر رسید و دوره ریاست دکتر دادکانِ نیز هم! و این اظهار نظر دقیق و به موقع، شد سبب یک تفریح با مزه برای فیفا و داریوش خان مصطفوی و جناب ورزشکار قبل از اینِ محترم، یعنی حضرت صفایی فراهانی! و البته این تفریح همچنان هم ادامه دارد تا الا ماشاالله! ا

دیگه خیلی داشتیم به جام جهانی نزدیک می شدیم و اصلاً خوب نبود که تیممون آماده باشه. البته این نظر من نبود! این نظر همه مربیان ایرانی بود که دلشون می خواست کودتای جام98دوباره سر بگیره و این ویچ های فوتبال نفهم کله پا بشن و یه مربی داخلی خوش فکر و صد البته خوش چهره یهو با فلان جاش بیفته تو کوزه عسل و حالا بخور کی نخور راه بندازه! من جمله ممد آقای مایلی کهن که یه زمانی تو استادیوم ها باب شده بود، هر وقت تماشاگرها می خواستن نفر جلوییشون بشینه تا بازی رو راحت تر ببینند، بهش می گفتن: اگه نشینی مایلی کهنی! خلاصه این فرد محبوب در اظهار نظری قاطعانه اعلام کرد که زوج جلالی و قلعه نوعی جون می دن برای یه زندگی مشترک زیر سقف فوتبال ملی، اما ممد آقای دادکان که ول کن برانکو نبود! دو دستی چسبیده بود به دم و دستگاه برانکو!ا

آقا در کش و قوس این قلعه مالیِ حاجی مایلی بودیم که خبر آوردن وامصیبتا! تیم ملی فوتسالمون بود! یادته؟ همیشه هر دم بیل می رفتن تو زمین و به یاد کوچه پس کوچه دوران نوجوانی بازی می کردن و برنده می شدن؟ این دفعه رفتن و ...ن و برگشتن! البته داور و شرایط بد میزبانی هم بی تأثیر نبوده مثل همیشه! ا

دکتر دادکان که دید خیلی ضایع شده و تیمی که در تمام بازی های آسیایی قهرمان بوده این بار سوم شده، فوری چلنگر و برانکو رو مجبور کرد غُم پُز یا شاید هم قُم پُز در کنن و بگن که بابا جام جهانی رو بچسب! پرتغال و مکزیک رو می بریم! خیالیه؟ البته نمی دونم چرا در اون روزها حرفی از آنگولا در گروه ما نبود! ا

در ادامه هم یه بازی دوستانه کردیم با کرواسی و2-2هم مساوی کردیم تا عین یه بادکنک باد کنیم از غرور. البته علی پروین علی رغم شهرتش در بی سوادی و دور بودنش از علم روزفوتبال، اون روز یه حرفی زد که برانکو روز بازی با مکزیک فهمید یعنی چی! و از اونجایی چند روز بعدش هم بوسنی رو5-2بردیم دیگه حرف پروین که یادمون رفت هیچی روزنامه هامون هم تیتر زدن: آنگولا خوراک است، مکزیک بی خطر؛ با این تیم پوست پرتغال را می کنیم! ا

بالاخره دوره کری خوندن به سر رسید و در بازی با مکزیک وقتی هنرنمایی میرزاپور و کعبی و رضایی در آنِ واحد اسباب خنده تماشاگران در استادیوم رو فراهم کرد، مدام زیر لب می گفتم: سلطان مارو ببخش. اون روز که بعد از مساوی با کرواسی همه مون مست بودیم و خواب فینال جام جهانی رو می دیدیم، یادمه تو گفتی با این دفاع در جام جهانی مشکل داریم. سلطان ما رو ببخش چون فکر کردیم تو به جز فحش خوار و مادر چیز دیگه ای بلد نیستی! بعد از باخت طبق معمول ماجرای کی بود کی بود من نبودم راه افتاد و علی دایی که الحق پر افتخارترین فوتبالیست ماست زیر بار فشار ما مردم قدر شناس له شد، اما غافل از این که اگر باختیم تیممون باخته و صد البته تفکرات مربی مون در نیمه دوم مارو فلج کرده. بعد الکی به هم روحیه می دادیم که اگه مثل نیمه اول بازی با مکزیک بازی راحت پرتغال رو می بریم. اما این اگرها هرگز رخ نداد و با دومین باخت، شدیم توریست جام جهانی و بازی با آنگولا برامون تشریفاتی شد. برانکو که حالا دو زاریش افتاده بود، این بار راجع به بازی با آنگولا گفت که بردن آنگولا کار ساده ای نیست! و ما بعد از بازی برای این پیش بینی کارشناسانه جناب برانکو هورا کشیدیم! در ضمن مقاممون هم خیلی بد نشدا! چون تو گروهمون چهارم شدیم! حالا تو چی کار داری که تو چند تا تیم چهارم شدیم! ا

از همون آلمان بحث انفصال از خدمت دادکان داغ شد و داغ شد و داغ شد تا همه مون رو سوزوند! دادکان دین مدار چنان دو دستی به میز ریاستش چسبید که نگو! بعد از شیوه عزل و نصب مدیران فوتبال در ایران به فیفا خبر داد یا همون جاسوسی کرد تا خوش خدمتی خودش رو به مسوولان فیفا نشون بده. خنده دار بود که دادکان از سیستمی شکایت کرد که عامل انتصاب خودش بود! اما وقت رفتن ظاهراً بد جوری بهش فشار اومده بود بنده خدا! بعد با اطمینان اعلام کرد که فیفا ساکت نخواهد ماند و البته درست می گفت این دکتر دین مدار و اخلاق گرای ما! ا

در این اوصاف خبر گریه بالاک بعد از باخت در نیمه نهایی جام جهانی به ایتالیا وجه تشابه عجیبی با سفرعلی دایی از آلمان به لاس وگاس بلافاصله بعد از بازی با آنگولا داشت . نداشت؟

خسته شدین؟

:اینو بخونین تا خستگیتون در بره

بازی ایران آلمان در استادیوم آزادی یادتونه؟ اون روز من استادیوم بودم که دیدم قبل از بازی یه آقایی وارد زمین شد و کم کم یه موج شعارهم در استادیوم بلند شد: مارمولک مارمولک

بعداً فهمیدم اسم اون شخص آقای علیپوره! ایشون یه روز به موی علی کریمی گیر می داد و فرداش به خال کوبی نیکبخت و پس فرداش به ریش سیاوش اکبرپور! آخه تقصیر خودش که نبود! بنده خدا بیکار بود و رفیق دادکان. اونم علیپور رو آورده بود فدراسیون گفته بود در راستای حفظ ارزش ها گیر بده به این و اون! خوب حالا ماجرای اصلی: ا

همین حاج آقا علیپور در جام جهانی از خجالت یکی از خبرنگاران ایرانی در میاد و بنا به گفته خودش با یکی از مخالفین نظام به جهاد بر می خیزه. البته اون آقا هم جواب ایشون رو بعداً داده اما جالب اینجاست که تازگی ها تا یکی کم میاره می گه فلانی ضد نظامه و این یعنی ته جرم! ا

البته این همه خاطره بد از جام جهانی گفتم، بذارین یه خوبش رو هم بگم. البته خوب فقط برای چند نفر! سال ها پیش یه تیمی بود به اسم فتح که اتفاقاً علی کریمی از این تیم به پرسپولیس منتقل شد. این تیم یه مدیرعاملی داشت به نام اکبر غمخوار که بعداً به دلیل شایستگی هاش (!) شد مدیرعامل باشگاه پرسپولیس! ایشون اولین طراح حذف علی پروین از پرسپولیس بعد از بازگشت پروین به این تیم بود. هنوز سنگینی واژه لُمپن رو در گفتار ایشون در برنامه زنده نود فراموش نکردم. غمخوار حذف پروین رو مترادف حذف لُمپنیزم در پرسپولیس تعریف می کرد. بعداً ایشون هم به دلیل همون شایستگی هاش در پرسپولیس کله پا شد ولی چون از قَدَرترین چسبیده های فوتبال ایران بود پا پس نکشید و به دلیل هم کیش بودن و رفاقت با دادکان، شد مسوول کل تورهای مسافری برای جام جهانی آلمان و چنان بخور بخوری راه انداخت که همه انگشت به دهن موندن. البته این بخور بخورها تک خوری نبودها! چون در ازای اون پول ها فدراسیون دادکان یهو پنجاه میلیون تومان برای خودشون پاداش تصویب می کرد! ای بابا به ما چه!؟

بعد از افتضاح همه جوره جام جهانی آرزوی حاجلی مایلی برآورده شد و امیر قلعه نوعی شد سرمربی تیم ملی. اوضاع فوتبال ملی دیگه آروم شده بود و تنها مسأله همون تفریح فیفا و دادکان و مصطفوی و صفایی فراهانی بود که تا مرز تعلیق فوتبالمون هم پیشرفت و برگشت. این وسط قلعه نوعی از آب گل آلود ماهی گرفت و به شیوه سران مملکتی ایران در اکثر اعصار، هر چی دوست و فک و فامیل داشت چسبوند به تیم ملی تا جایی که میرشاد ماجدی که شاید به زور دو تا بازی ملی داشته، شد مشاور تیم ملی! اما این وسط سر حاجی مایلی بی کلاه مونده بود و اون هم زد به سیم آخر و در برنامه نود با قلعه نوعی درگیری لفظی پیدا کرد و تا مرز خوار و مادر ژنرال هم یه جورایی لشگرکشی کرد! هر چی ژنرال می گفت: بابا ما کل یوم سی نفر رو برده بودیم و هی تکرار می کرد و می گفت برو از مارکار که آنالیزِ تیمِ بپرس، حاجی زیر بار نمی رفت! البته چهره عادل در اون لحظات بسیار دیدنی توصیف شده است! ا

بعد هم ژنرال برنامه شش ماهه تیم ملی رو اعلام کرد و طوری هم اعلام کرد که تا پایان لیگ برتر بتونه در خدمت استقلال باشه و بعدش هم اگر رسید یه یه ماهی با تیم ملی بچرخه! آخه می گن مالزی معمولاً خوش می گذره! ا

راستی گفتم لیگ برتر؛

شروع پارسال توأم بود با برد استقلال مقابل شهید قندی یزد در لیگ قبلی و باخت پرسپولیس به صبا. اما اظهار نظر علی انصاریان بازیکن کنونی و متعصب استقلال، پس از گلزنی برای پرسپولیس در بازی با ابومسلم که دو دو مساوی شده بود، الان جالب به نظر می رسه. ا

استقلال پارسال قهرمان شد چون شایسته بود. تنها تیم نزدیک به استقلال یعنی پاس هم اگر با ناز بی موقع دنیزلی مواجه نمی شد می تونست قهرمان لیگ بشه. ا

بلافاصله بعد از قهرمانی استقلال قلعه نوعی اعلام کرد که از استقلال می رود که البته نرفت! ا

بعد انصاریان پرسپولیسی در نمایشگاه مطبوعات رفت غرفه استقلال و کم کم هم رنگ عوض کرد و در عوض هم آقا نیکی استقلال هم شجاعانه اعلام کرد هر کی بیشتر پول می ده می رم به اون تیم، حتی پرسپولیس . یعنی محترمانه گفت: ..ن لقّ تعصب. ا

البته انصاریان هم که واقعاً باهاش بد رفتاری شده بود سر از استقلال درآورد و شد سمبل تعصب آبی پوشان. ا

یکی از دیگه از عجایب فوتبال ما مسأله مهرداد اولادی بود که اوایل سال قبل رفت امارات و مشکلی هم برای خروج نداشت. وقتی هم که رفت کلی پز داد که من پرسپولیس رو پولدار کردم! بعداً یه بار برگشت ایران ولی موقع خروج فهمید که اَی دل غافل مشمول شده نمی دونسته و البته ایشون هنوز هم که هنوزه می گه من مشمول نیستم ولی کسی باور نمی کنه! ا

لژیونرهامون هم اکثراً وضع خوبی نداشتند و احتمالاً هم نخواهند داشت. کریمی که یه جورایی تموم شده است و اگر بخواد دوباره به اوج برگرده خیلی راه سختی در پیش داره. مهدوی کیا هنوز هم در حد خودش در هامبورگ می درخشه ولی به خاطر سنش فعلاً هامبورگ قصد تمدید قراردادش رو نداره. اما نکونام علی رغم این که از سبک بازیش خوشم نمیاد به نظرم برترین لژیونر امسال ایران بوده و حسابی داره در اوساسونا از هواداران تیمش دلبری می کنه. آندرانیک تیموریان هم نسبتاً موفق بوده و تونسته خودش رو از تیم دوم بولتون به مرز فیکس شدن در تیم برسونه. رحمان رضایی و فریدون زندی هم وضعشون تعریف چندانی نداره. ا

اما راجع به جام حذفی پارسال که آخر شهریور به پایان رسید هم قضیه زمان و تعداد بازی های فینال به علاوه قهرمانی سپاهان و اعتراضات خنده دار پرسپولیسی ها نسبت به عماد رضا از سپاهان هم شایسته تأمل هستند. ا

****

در لیگ برتر امسال سایپا از همون اول با گرفتن دایی به عنوان بازیکن و سپس با رفتن لورانت به عنوان مربی، تیم پر سر و صدایی بود. معتقدم سایپا در اثر تعلیمات و تمرینات اول فصل لورانت تیم خوبی شده بود که با مربیگری دایی و شوک ناشی از اون به یک قدرت در لیگ امسال تبدیل شد. اما همین دایی فعلاً با حاشیه سازیِ بیش از حدش داره اسباب سقوط به رده دوم جدول رو برای تیمش فراهم می کنه. در مقابل صمد مرفاوی با مبارزه علیه همه جریانات منفی این فصل استقلال رو در آستانه کسب دومین مقام قهرمانی پیاپی در لیگ برتر قرار داده. ناگفته نمونه که اوج بحران مدیریت ما در فوتبال سر مسأله حذف استقلال از جام باشگاه های آسیا اتفاق افتاد که باز هم نام امیر قلعه نوعی بر سر در این سوتی ها و در جایی که دو روز بعد از اتمام مهلت ارسال اسامی تیم به کنفدراسیون اعلام کرد اگر هم دیر کنیم جریمه اش رو می دیم، می درخشید. البته فعلاً که این مسأله ختم به خیر شده. پرسپولیس و دنیزلی هم از همون اول راه رو عوضی رفتن و تا الان هم در همون مسیر گام بر می دارن. ا

یه روز باقری قهر می کنه و فرداش اسدی اخراج می شه. بعد الونگ می لنگه و نیکی که به خاطر پول اومده بود پرسپولیس می بینه که به کاهدون زده و ... بماند ...!! ا

در نهایت به بی حرمتی ها و بی احترامی های روزافزون در فوتبالمون باید اشاره کنم که متأسفانه معمولاً نام یکی از قهرمان های پوشالی ما در یک طرف این دعواها دیده می شه. ا