نمای اقتصادی: از دیدگاه اقتصادی امسال برای اولین بار صدا و سیما بنا به حکم فیفا محکوم به پرداخت پول برای حق پخش بازی‌ها شده است. هر چند که فدراسیون فوتبال و صدا و سیما، هر دو دولتی هستند و معلوم نیست چه بر سر میلیاردها ریال پول این معامله زوری (بخوانید صوری) خواهد آمد.
نکته تاریک اقتصادی لیگ نهم، کج سلیقگی سازمان لیگ در انتخاب روز و ساعت بازی‌ها بوده است. برگزاری بازی‌ها در روزهای میان هفته آنهم در ساعات میانی روز، ضرر سنگینی است. حتی دیدار استقلال تهران و پرسپولیس که روز جمعه برگزار شد با همین کج سلیقگی، در ساعت 14:30 و پیش از چهار دیدار پر تماشاگر دیگر برگزار شد تا تماشاگران آن چهار دیدار (ملوان – تراکتورسازی، فولاد – استیل آذین، مقاومت – ابومسلم و پیکان – مس) به شدت کاهش یابد (تعداد کل تماشاگران 4 دیدار مذکور، 26000 نفر بود).
نمای فرهنگی: در بعد فرهنگی، امسال هم مثل هر سال به جز افزایش روند شعارها، پیشرفت دیگری حاصل نشده است. اما شدت گرفتن بحث منشور اخلاقی و محروم کردن دو نفر از بهترین بازیکنان لیگ (علیرضا واحدی نیکبخت و حنیف عمران‌زاده) به علاوه سه مربی (فیروز کریمی، اکبر میثاقیان و یک مربی دیگر)، آن هم به شیوه نمره انضباطی دادن، نه تنها پیشرفتی محسوب نمی‌شود، بلکه یک پسرفت فرهنگی ناهنجار به شمار می‌آید. در این روزها که بازار شکایت در همه لایه‌های اجتماعی ایران داغ شده، فوتبال غیر علمی ما به تبعیت از این بازار، هر روز شاهد شکوه و شکایت اهالی فوتبال از یکدیگر است. در این میان برخورد قهری کمیته انضباطی قوز بالای قوز معرکه است و معلوم نیست هدف از برخورد پادگانی با پرطرفدارترین ورزش ایران چیست؟
نمای سیاسی: وقتی کل بدنه نظام به رنگ سبز حساسیت پیدا کرده، تجمع صدهزار نفری جوانان دور یک مستطیل سبز به یک کابوس برای برگزار کنندگان لیگ تبدیل شده است. پخش تأخیری و سیاه و سفید بازی استقلال تهران و استیل آذین نشان دهنده ترس مسؤولان پخش بازی‌ها بود. محرومیت استقلال و پرسپولیس از داشتن تماشاگر در اولین بازی خانگی خود در جو پر التهاب مرداد 88 تهران، باز هم تأئیدی بر فضای امنیتی حاکم بر فوتبال بود.
به هر حال فوتبال ایرانی این روزها با مدیران سیاسی خود، بیش از هر زمان دیگری بوی تعفن سیاست را به خود گرفته، پس مسؤولان دولتی نباید از تماشاگران این فوتبال سیاسی انتظار داشته باشند که چشم و گوش خود را به روی مسائل سیاسی روز بسته نگاه دارند و صرفاً به تشویق تیم خود بپردازند.
نمای فنی: لیگ برتر فوتبال ایران امسال منظم‌‌تر از همیشه آغاز شده است و در 12 هفته گذشته (از 15 مرداد تا امروز 8 آبان)، چهارده هفته از بازی‌ها برگزار شده است. مهمترین ویژگی فنی لیگ امسال کاهش حاشیه امنیت تیم‌های مدعی است، به طوریکه در حال حاضر هیچ تیم بی شکست نیست و اختلاف بین تیم صدرنشین با تیم سیزدهم جدول تنها 8 امتیاز است.
وضعیت جدول؛
با برگزاری هفته چهاردهم لیگ برتر به پیچیدگی بالای جدول افزوده شد، اما شرایط در انتهای جدول مشخص‌تر از قبل شد. در حال حاضر در جدول رده‌بندی سپاهان با 25 امتیاز اول است و سه تیم استقلال تهران، ذوب‌آهن و پیکان با 24 امتیاز و تفاضل گل متفاوت دوم تا چهارم هستند. مقاومت و پرسپولیس هم با 23 امتیاز به ترتیب پنجم و ششم هستند. در انتهای جدول، فولاد و ابومسلم که همچنان در حسرت اولین پیروزی خود به سر می‌برند، با 7 و 8 امتیاز، هیجدهم و هفدهم هستند. پاس هم که تا هفته پیش 8 امتیازی بود، با بردی حیاتی مقابل فولاد، سه امتیاز بازی را به چنگ آورد تا کمی به دیدارهای آینده امیدوار باشد. هر چند که پاس حتی با این برد هم نتوانست در جدول رده‌بندی جهشی داشته باشد و کماکان در رده شانزدهم ایستاده.
بخت‌های قهرمانی؛
اینطور که به نظر می‌رسد، مدعیان اصلی قهرمانی لیگ امسال استقلال تهران، سپاهان و ذوب‌آهن اصفهان هستند. هر چند که پرسپولیس هم علی‌رغم مشکلات فراوانی که تاکنون داشته، تا اینجای مسابقات پا به پای مدعیان جنگیده و در صورت ادامه این روند می‌تواند سه مدعی دیگر را به مبارزه بطلبد. اما در میان این چهار تیم، به نظر می‌رسد ذوب‌آهن بی‌حاشیه‌ترین تیم باشد و همین عامل می‌تواند در انتهای فصل حکم قهرمانی آهنگران اصفهانی را امضا کند. پرسپولیس تا همین سه چهار هفته پیش با بحران مدیریت روبرو بود که البته فعلاً با بازگشت حبیب کاشانی، اوضاع قرمزپوشان تهرانی تا حدودی بهبود یافته و در دوهفته اخیر توانسته‌اند برای اولین بار در لیگ نهم به دو برد پیاپی دست یابند. اما کاشانی کماکان درگیر جمع و جور کردن افتضاحی است که عباس انصاریفرد در پی از دست دادن علی کریمی به بار آورد. حواشی سپاهان و استقلال تهران هم کلاً به حضور امیر قلعه‌نوعی در سپاهان خلاصه می‌شود که البته تاکنون باعث ضرر هر دو تیم شده و معلوم نیست که این داستان "منم منم" های واعظ آشتیانی و امیر قلعه‌نوعی به کجا ختم خواهد شد.
نکات آماری؛
در طول 14 هفته آغازین لیگ و در مجموع 126 دیدار برگزار شده تاکنون 52 بازی (41 درصد) به تساوی رسیده و 74 بازی برنده داشته است. 49 برد (66 درصد) از کل بردها متعلق به تیم‌های میزبان بوده است.
هیچ تیم بدون باختی در لیگ باقی نمانده، اما فولاد و ابوسملم همچنان بدون برد هستند. ملوان انزلی و مقاومت سپاسی تنها تیم‌هایی هستند که در خانه خود تن به شکست نداده‌اند. پرسپولیس تنها تیم بدون باخت در دیدارهای خارج از خانه است و چهار تیم پاس، ابومسلم، ملوان و فولاد در حسرت اولین برد خارج از خانه خود هستند.
تعداد گل‌های زده شده تاکنون 326 گل بوده (میانگین 2.6 گل در هر بازی) که سهم تیم‌های میزبان 187 گل (57 درصد) بوده است.
آقای گل لیگ تاکنون علی کریمی (استیل آذین) است با 10 گل و پس از او آرش برهانی (استقلال تهران)، ادینهو و مهدی رجب زاده (هر دو از مس کرمان) با 7 گل قرار دارند.
بیشترین برد: سپاهان با 7 پیروزی در 14 بازی
بیشترین باخت: پاس و فولاد با 7 باخت
بیشترین تساوی: پرسپولیس، مقاومت سپاسی و ابومسلم با 8 تساوی
کمترین برد: ابوسملم و فولاد بدون برد
کمترین باخت: پرسپولیس و مقاومت سپاسی با 1 باخت
کمترین تساوی: صبا قم با 2 تساوی
بیشترین گل زده: مس کرمان با 25 گل زده
بیشترین گل خورده: مس کرمان با 25 گل خورده!
کمترین گل زده: فولاد خوزستان با 7 گل زده
کمترین گل خورده: استقلال تهران با 9 گل خورده
بهترین تیم در دیدارهای خانگی: سپاهان اصفهان با 5 برد و یک باخت در 6 بازی (کسب 83 درصد امتیاز بازی‌های خانگی)
بدترین تیم در دیدارهای خانگی: ابومسلم مشهد با 5 تساوی و 2 باخت در 7 بازی (کسب 24 درصد امتیاز بازی‌های خانگی)
بهترین تیم در دیدارهای خارج از خانه: پیکان قزوین با 3 برد، 3 مساوی و یک باخت (کسب 57 درصد امتیاز بازی‌های خارج از خانه)
بدترین تیم در دیدارهای خارج از خانه: فولاد خوزستان با 1 برد و 6 باخت (کسب 5 درصد امتیاز بازی‌های خارج از خانه)
بهترین برد: استقلال تهران 5 ابومسلم مشهد 0 (هفته هشتم در مشهد)
پرگل‌ترین بازی: مس 5 ذوب‌آهن 2 (هفته ششم در کرمان) – ذوب‌آهن 5 استقلال اهواز 2 (هفته هفتم در اصفهان)
متداوم‌ترین برد پیاپی: پیکان با 6 برد از هفته سوم تا هشتم. ( البته پیکان 6 هفته متوالی است که به پیروزی دست نیافته)
نکته تاریک اقتصادی لیگ نهم، کج سلیقگی سازمان لیگ در انتخاب روز و ساعت بازی‌ها بوده است. برگزاری بازی‌ها در روزهای میان هفته آنهم در ساعات میانی روز، ضرر سنگینی است. حتی دیدار استقلال تهران و پرسپولیس که روز جمعه برگزار شد با همین کج سلیقگی، در ساعت 14:30 و پیش از چهار دیدار پر تماشاگر دیگر برگزار شد تا تماشاگران آن چهار دیدار (ملوان – تراکتورسازی، فولاد – استیل آذین، مقاومت – ابومسلم و پیکان – مس) به شدت کاهش یابد (تعداد کل تماشاگران 4 دیدار مذکور، 26000 نفر بود).
نمای فرهنگی: در بعد فرهنگی، امسال هم مثل هر سال به جز افزایش روند شعارها، پیشرفت دیگری حاصل نشده است. اما شدت گرفتن بحث منشور اخلاقی و محروم کردن دو نفر از بهترین بازیکنان لیگ (علیرضا واحدی نیکبخت و حنیف عمران‌زاده) به علاوه سه مربی (فیروز کریمی، اکبر میثاقیان و یک مربی دیگر)، آن هم به شیوه نمره انضباطی دادن، نه تنها پیشرفتی محسوب نمی‌شود، بلکه یک پسرفت فرهنگی ناهنجار به شمار می‌آید. در این روزها که بازار شکایت در همه لایه‌های اجتماعی ایران داغ شده، فوتبال غیر علمی ما به تبعیت از این بازار، هر روز شاهد شکوه و شکایت اهالی فوتبال از یکدیگر است. در این میان برخورد قهری کمیته انضباطی قوز بالای قوز معرکه است و معلوم نیست هدف از برخورد پادگانی با پرطرفدارترین ورزش ایران چیست؟
نمای سیاسی: وقتی کل بدنه نظام به رنگ سبز حساسیت پیدا کرده، تجمع صدهزار نفری جوانان دور یک مستطیل سبز به یک کابوس برای برگزار کنندگان لیگ تبدیل شده است. پخش تأخیری و سیاه و سفید بازی استقلال تهران و استیل آذین نشان دهنده ترس مسؤولان پخش بازی‌ها بود. محرومیت استقلال و پرسپولیس از داشتن تماشاگر در اولین بازی خانگی خود در جو پر التهاب مرداد 88 تهران، باز هم تأئیدی بر فضای امنیتی حاکم بر فوتبال بود.
به هر حال فوتبال ایرانی این روزها با مدیران سیاسی خود، بیش از هر زمان دیگری بوی تعفن سیاست را به خود گرفته، پس مسؤولان دولتی نباید از تماشاگران این فوتبال سیاسی انتظار داشته باشند که چشم و گوش خود را به روی مسائل سیاسی روز بسته نگاه دارند و صرفاً به تشویق تیم خود بپردازند.
نمای فنی: لیگ برتر فوتبال ایران امسال منظم‌‌تر از همیشه آغاز شده است و در 12 هفته گذشته (از 15 مرداد تا امروز 8 آبان)، چهارده هفته از بازی‌ها برگزار شده است. مهمترین ویژگی فنی لیگ امسال کاهش حاشیه امنیت تیم‌های مدعی است، به طوریکه در حال حاضر هیچ تیم بی شکست نیست و اختلاف بین تیم صدرنشین با تیم سیزدهم جدول تنها 8 امتیاز است.
وضعیت جدول؛
با برگزاری هفته چهاردهم لیگ برتر به پیچیدگی بالای جدول افزوده شد، اما شرایط در انتهای جدول مشخص‌تر از قبل شد. در حال حاضر در جدول رده‌بندی سپاهان با 25 امتیاز اول است و سه تیم استقلال تهران، ذوب‌آهن و پیکان با 24 امتیاز و تفاضل گل متفاوت دوم تا چهارم هستند. مقاومت و پرسپولیس هم با 23 امتیاز به ترتیب پنجم و ششم هستند. در انتهای جدول، فولاد و ابومسلم که همچنان در حسرت اولین پیروزی خود به سر می‌برند، با 7 و 8 امتیاز، هیجدهم و هفدهم هستند. پاس هم که تا هفته پیش 8 امتیازی بود، با بردی حیاتی مقابل فولاد، سه امتیاز بازی را به چنگ آورد تا کمی به دیدارهای آینده امیدوار باشد. هر چند که پاس حتی با این برد هم نتوانست در جدول رده‌بندی جهشی داشته باشد و کماکان در رده شانزدهم ایستاده.
بخت‌های قهرمانی؛
اینطور که به نظر می‌رسد، مدعیان اصلی قهرمانی لیگ امسال استقلال تهران، سپاهان و ذوب‌آهن اصفهان هستند. هر چند که پرسپولیس هم علی‌رغم مشکلات فراوانی که تاکنون داشته، تا اینجای مسابقات پا به پای مدعیان جنگیده و در صورت ادامه این روند می‌تواند سه مدعی دیگر را به مبارزه بطلبد. اما در میان این چهار تیم، به نظر می‌رسد ذوب‌آهن بی‌حاشیه‌ترین تیم باشد و همین عامل می‌تواند در انتهای فصل حکم قهرمانی آهنگران اصفهانی را امضا کند. پرسپولیس تا همین سه چهار هفته پیش با بحران مدیریت روبرو بود که البته فعلاً با بازگشت حبیب کاشانی، اوضاع قرمزپوشان تهرانی تا حدودی بهبود یافته و در دوهفته اخیر توانسته‌اند برای اولین بار در لیگ نهم به دو برد پیاپی دست یابند. اما کاشانی کماکان درگیر جمع و جور کردن افتضاحی است که عباس انصاریفرد در پی از دست دادن علی کریمی به بار آورد. حواشی سپاهان و استقلال تهران هم کلاً به حضور امیر قلعه‌نوعی در سپاهان خلاصه می‌شود که البته تاکنون باعث ضرر هر دو تیم شده و معلوم نیست که این داستان "منم منم" های واعظ آشتیانی و امیر قلعه‌نوعی به کجا ختم خواهد شد.
نکات آماری؛
در طول 14 هفته آغازین لیگ و در مجموع 126 دیدار برگزار شده تاکنون 52 بازی (41 درصد) به تساوی رسیده و 74 بازی برنده داشته است. 49 برد (66 درصد) از کل بردها متعلق به تیم‌های میزبان بوده است.
هیچ تیم بدون باختی در لیگ باقی نمانده، اما فولاد و ابوسملم همچنان بدون برد هستند. ملوان انزلی و مقاومت سپاسی تنها تیم‌هایی هستند که در خانه خود تن به شکست نداده‌اند. پرسپولیس تنها تیم بدون باخت در دیدارهای خارج از خانه است و چهار تیم پاس، ابومسلم، ملوان و فولاد در حسرت اولین برد خارج از خانه خود هستند.
تعداد گل‌های زده شده تاکنون 326 گل بوده (میانگین 2.6 گل در هر بازی) که سهم تیم‌های میزبان 187 گل (57 درصد) بوده است.
آقای گل لیگ تاکنون علی کریمی (استیل آذین) است با 10 گل و پس از او آرش برهانی (استقلال تهران)، ادینهو و مهدی رجب زاده (هر دو از مس کرمان) با 7 گل قرار دارند.
بیشترین برد: سپاهان با 7 پیروزی در 14 بازی
بیشترین باخت: پاس و فولاد با 7 باخت
بیشترین تساوی: پرسپولیس، مقاومت سپاسی و ابومسلم با 8 تساوی
کمترین برد: ابوسملم و فولاد بدون برد
کمترین باخت: پرسپولیس و مقاومت سپاسی با 1 باخت
کمترین تساوی: صبا قم با 2 تساوی
بیشترین گل زده: مس کرمان با 25 گل زده
بیشترین گل خورده: مس کرمان با 25 گل خورده!
کمترین گل زده: فولاد خوزستان با 7 گل زده
کمترین گل خورده: استقلال تهران با 9 گل خورده
بهترین تیم در دیدارهای خانگی: سپاهان اصفهان با 5 برد و یک باخت در 6 بازی (کسب 83 درصد امتیاز بازی‌های خانگی)
بدترین تیم در دیدارهای خانگی: ابومسلم مشهد با 5 تساوی و 2 باخت در 7 بازی (کسب 24 درصد امتیاز بازی‌های خانگی)
بهترین تیم در دیدارهای خارج از خانه: پیکان قزوین با 3 برد، 3 مساوی و یک باخت (کسب 57 درصد امتیاز بازی‌های خارج از خانه)
بدترین تیم در دیدارهای خارج از خانه: فولاد خوزستان با 1 برد و 6 باخت (کسب 5 درصد امتیاز بازی‌های خارج از خانه)
بهترین برد: استقلال تهران 5 ابومسلم مشهد 0 (هفته هشتم در مشهد)
پرگل‌ترین بازی: مس 5 ذوب‌آهن 2 (هفته ششم در کرمان) – ذوب‌آهن 5 استقلال اهواز 2 (هفته هفتم در اصفهان)
متداوم‌ترین برد پیاپی: پیکان با 6 برد از هفته سوم تا هشتم. ( البته پیکان 6 هفته متوالی است که به پیروزی دست نیافته)