سایپا: ا
معمولا همه از تیم قهرمان تعریف می کنن و تمام نقاط ضعف احتمالی موجود در اون تیم هم از یاد می ره. اما به نظر من سایپا در این دوره از مسابقات مثل یک قهرمان بازی نکرد. یعنی حداقل در نیم فصل دوم سایپایی ها یک تیم معمولی بودن که با تکیه بر امتیازات اندوخته شان در نیم فصل اول به قهرمانی رسیدند. ا
میانه های جدول غایت تصور من از سایپا بود برای فصلی که گذشت. اما واقعا سایپایی ها فراتر از حد تصور ظاهر شدند و به قهرمانی رسیدند. فکر می کنم اگر لورانت در ابتدای راه سایپا تنها نمی گذاشت، هم سایپا زودتر از این قهرمان می شد و هم علی دایی نمایش بهتری به عنوان بازیکن سایپا ارائه می داد. البته دایی علی رغم مشغله ذهنی و هدایت تیم، تونست با ۹ گل زده بهترین گلزن این فصل سایپا باشه و با خاطره ای بسیار خوش دنیای بازیکن بودن رو کنار بگذاره. ا
اوج هنر سایپا در کم باختن های این تیم بود. سایپا در این فصل تنها ۴ باخت داشت که دو تا از اون باخت ها به استقلال اهواز تیم دوم جدول بود. دو باخت دیگر سایپا مقابل سپاهان و پیکان رقم خورد. ا
همون طور که قبلا هم نوشته بودم سایپا در نیم فصل دوم بیش از ۳۵ درصد در کسب امتیاز افت داشت. ا
اگر به بازی های دور رفت و برگشت جداگانه نگاه کنیم، سایپا در دور رفت با ۳۴ امتیاز و ۴ امتیاز اختلاف نسبت به استقلال تهران اول بود. اما در نیم فصل دوم این تیم با ۲۲ امتیاز پس از استقلال اهواز، پرسپولیس، سپاهان و استقلال تهران در رده پنجم ایستاد. ا
علی دایی در مجموع با کسب قهرمانی در اولین تجربه مربی گری خودش شاهکار کرد. اما خود دایی عامل عقب افتادن و به خطر افتادن قهرمانی سایپا بود. دایی بازیکن بزرگی که همیشه درگیر حاشیه بوده و این مسأله خیلی جاها به ضررش تموم شده. دایی حتی شب بعد از قهرمانی در حالیکه اعتراف کرد که به خاطر حواشی بازی با پرسپولیس خیلی ضرر کرده باز در همون مصاحبه به فردوسی پور و برنامه نود گیر داد! ا
به هرحال اگر این مجموعه در تیم سایپا باقی بمونن و به تقویت نقاط ضعف تیم بپردازند، سایپا در لیگ بعدی هم می تونه یک مدعی برای کسب قهرمانی باشه. اما در مورد جام باشگاه های آسیا، نه به سایپا و نه به سایر تیم های ایرانی، فعلاً نباید به هیچ کدوم امیدی داشتو چون ما باشگاه هایی نیمه ای حرفه ای رو به مصاف حرفه ای های آسیایی می فرستیم. ا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر