شنبه، بهمن ۱۲، ۱۳۸۷

مربی خارجی یا مدیر خارجی؟

حدوداً پنج ماه پیش مقایسه‌ای بین وب‌سایت فدراسیون فوتبال ایران و وب‌سایت لیگ برتر انگلیس انجام دادم که البته موافقان و مخالفان زیادی در پی داشت. باید اذعان کنم که در این پنج ماه، وب‌سایت فدراسیون فوتبال ایران تغییرات مثبت بسیاری داشته و حالا خیلی از اطلاعاتی که باید در یک چنین وب‌سایتی وجود داشته باشد، وجود دارد و این یک حرکت مثبت از سوی فدراسیون فوتبال است.
اما اختلاف نظرهای اخیر مسؤولان سازمان لیگ برتر ایران و مربیان تیم‌های فوتبال لیگ برتر ایران (به خصوص امیر قلعه‌نوعی) در مورد فشردگی بازی‌ها، توجه مرا به این نکته جلب کرد که واقعاً نحوه توزیع بازی‌های لیگ برتر ایران در طول فصل چگونه بوده است؟
علاوه بر این، یکی دیگر از اعتراض‌‌ها در مورد برنامه‌ریزی بازی‌ها است. مسؤولان باشگاه پرسپولیس معتقدند که دیدارهای خانگی پرسپولیس به طرز محسوسی در روزهای جمعه و تعطیل قرار داده نمی‌شود!
با این مقدمه به بررسی دو مورد مذکور می‌پردازم.
آیا واقعاً عدم برگزاری بازی‌های پرسپولیس در روز جمعه و یا روزهای تعطیل با هدف خاصی صورت می‌گیرد؟
در حالی که بر اساس قانون فیفا در مورد دیدارهای رفت و برگشت در لیگ، همه تیم‌ها باید نیمی از دیدارهایشان را در خانه برگزار کنند و مابقی را خارج از خانه، دو تیم استقلال تهران و پرسپولیس در طول یک فصل (34 بازی) 20 بار در خانه خود به میدان می‌روند! 17 دیدار خانگی، دیدار مابین پرسپولیس و استقلال و دو دیدار مقابل راه آهن و سایپا. با این تفاسیر عدم رعایت قانون تا اینجا به نفع دو تیم تحت حمایت مالی سازمان تربیت بدنی است!
اما در فصل جاری بین همین دو تیم هم، این امتیاز غیر قانونی به طور یکسان توزیع نشده است.
به نمودارهای زیر توجه کنید.
نمودار 1


نمودار 2
از مجموع 20 بازی خانگی (!) برای هر یک از دو تیم پرسپولیس و استقلال، تاکنون 16 بازی برگزار شده است، زمان چهار بازی دیگر مشخص شده و تنها زمان یک بازی برای هر دو تیم هنوز از سوی سازمان لیگ برتر اعلام نشده است. بنابراین زمان برگزاری 19 بازی از 20 بازی خانگی دو تیم استقلال و پرسپولیس قابل بررسی است.
این بررسی نشان می‌دهد که استقلال تهران تاکنون هفت دیدار خود را در روز جمعه و دو دیدار را هم در ایام تعطیل (27 مرداد 1387 – روز ولادت امام دوازدهم و اول فروردین 1388) برگزار کرده و یا خواهد کرد. به عبارت دیگر استقلال تهران بیش از 47 درصد دیدارهای خانگی‌اش در روزهای تعطیل برنامه‌ریزی شده که می‌تواند منجر به درآمدزایی بیشتر در اثر فروش بلیط و کسب نتیجه بهتر در اثر تعداد تماشاگر بیشتر شود.
از سوی دیگر، پرسپولیس از مجموع 19 دیدار خانگی قابل بررسی‌اش، 15 دیدار خود را در روزی به غیر از یک روز تعطیل برگزار کرده و یا خواهد کرد. در برنامه‌ریزی سازمان لیگ، پرسپولیس 3 دیدار در روز جمعه و یک دیدار در روز سه‌شنبه 19 آذر (عید قربان) داشته و یا خواهد داشت.
بنابراین بار دیگر این سوال در ذهن من تداعی می‌شود که آیا واقعاً هدفی پشت پرده این اختلاف هست؟
و اما با انجام این بررسی، یک نکته دیگر توجه مرا جلب کرد. سوال این است:
پراکندگی بازی‌های لیگ برتر ایران، در طول سال (سال فوتبالی) و در ایام هفته چگونه است؟
تعداد بازی‌های انجام شده در هر ماه از مرداد 1387 (August 2008)، که بازی‌های هشتمین دوره لیگ برتر شروع شده، تا پایان هفته سی و دوم لیگ برتر (11 فروردین 1388) که برنامه آن توسط سازمان لیگ اعلام شده است، در نمودار 3 با رنگ سبز، نشان داده شده است. در این نمودار آمار مشابهی در مورد لیگ برتر انگلیس هم ارائه شده است.
همانطور که در نمودار 3 به رنگ سرمه‌ای مشاهده می‌شود، لیگ برتر انگلیس در دو مقطع زمانی دچار یک افت در تعداد بازی‌های لیگ می‌شود. یکی در در اوایل فصل و دیگری در ماه‌های بهمن و اسفند. البته این افت‌ها دلیل دارند و آن هم برگزاری بازی‌های جام یوفا، لیگ قهرمانان اروپا و بازی‌های مقدماتی جام جهانی است. اما ذکر این نکته ضروری است که 9 تیم انگلیسی در مسابقات مختلف اروپایی شرکت دارند. چهار تیم حاضر در لیگ قهرمانان اروپا هر کدام بین شش تا 15 دیدار در طول فصل برگزار می‌کند. پنج تیم حاضر در جام یوفا هم بین پنج تا 18 دیدار در طول یک فصل برگزار می‌کنند. تیم ملی انگلیس هم در طول برگزاری لیگ برتر، هفت بار باید برای مسابقات مقدماتی جام جهانی به میدان برود و سه بازی دوستانه هم برگزار کند. علاوه بر این مسابقات FA Cup و جام حذفی انگلیس هم که هر کدام هشت مرحله دارند، برگزار می‌شود.
نمودار 3
حالا اگر دوباره به نمودار 3 نگاه کنیم و در نظر بگیریم که تیم ایران در طول برگزاری رقابت‌های لیگ برتر، پنج بازی مقدماتی جام جهانی، دو بازی مقدماتی جام ملت‌های آسیا و دو بازی دوستانه داشته و یا خواهد داشت، تعداد بازی‌های ملی ایران و انگلیس در طول فصل تقریباً برابر خواهد بود. اما نکته اینجاست که تمامی ده دیدار برنامه‌ریزی شده تیم ملی انگیس در روز دیدارهای رسمی فیفا و یا روز دیدارهای دوستانه فیفا قرار دارد. اما این قضیه در مورد ایران کمی متفاوت است. فدراسیون فوتبال ایران در حد فاصل مرداد ماه تا اردیبهشت، چهار روز از نه روز نامگذاری شده توسط فیفا برای دیدارهای ملی را از دست داده است. هر دو دیدار دوستانه ایران در روزی خارج از روزهای تقویم فیفا برگزار شده است. قانون فیفا در این مورد صریح و روشن است: اگر دیداری در سطح ملی، در خارج از روزهای تعیین شده توسط فیفا برگزار شود، دیدارهای باشگاهی اولویت خواهند داشت و باشگاه‌ها مختار هستند که بازیکنان خود را به تیم ملی ندهند. مسأله وقتی خنده‌دارتر می‌شود که بدانیم هر دو دیدار ایران از سری رقابت‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا هم در روزی غیر روز فیفا برگزار شده است. در واقع مشکل برنامه‌ریزی فوتبال فقط به داخل ایران بر نمی‌گردد، بلکه کنفدراسیون فوتبال آسیا هم در مقاطعی برای خودش ساز مخالف می‌زند!
به هر حال، افت ابتدای فصل در تعداد بازی‌ها، به دلیل بازی تیم ملی ایران با عربستان بوده است. دیداری که در روز دیدارهای رسمی فیفا شده است و طبق قانون، باشگاه‌ها موظف بوده‌اند بازیکنان را پنج روز (پنج روز، شامل روز بازی هم می‌شود) به تیم ملی تحویل بدهند. اما به جای پنج روز، 13 روز قبل از بازی با عربستان، بازی‌های لیگ متوقف شد و تا پنج روز پس از آن هم متوقف باقی ماند! این موضوع در ماه مهر و برای بازی مقابل کره‌شمالی هم تکرار شد، اما خوشبختانه تعطیلی این مطقع از 18 روز به 9 روز کاهش یافت. بار دیگر در ماه آبان و برای دیدار مقابل امارات، لیگ به مدت 14 روز تعطیل شد. این بار دیدار ایران با امارات حتی در روز دیدارهای رسمی فیفا هم نبود، بلکه در روز دیدارهای دوستانه فیفا بود که طبق قانون، باشگاه‌ها حق دارند بازیکنان را تا 48 ساعت پیش از شروع بازی در باشگاه نگه دارند.
در واقع یکی از دلایل برگزاری نامنظم بازی‌های لیگ، اردوهای نامتعارف تیم ملی بوده است که معتقدم مقصر آن سرمربی کنونی تیم ملی نیست، ولی سرمربی تیم ملی، می‌تواند پایان بخش این بدعت نادرست باشد.
برای این که قیاس برنامه‌ریزی لیگ ایران با لیگ انگلیس، قیاس مع الفارغ نباشد، بد نیست به یازی‌های جام حذفی ایران و بازی‌های باشگاهی در سطح آسیا هم اشاره‌ای داشته باشم. در جام حذفی ایران، تیم‌ها بین یک تا پنج دیدار برگزار می‌کنند، که بسیار کمتر از حد استاندارد است. بازی‌های باشگاهی در سطح آسیا هم محدود است به شش بازی برای چهار تیم، در دور مقدماتی، که از اواخر اسفند (20 اسفند) شروع می‌شود و تا 30 اردیبهشت ادامه خواهد داشت. پس از آن بسته به موفقیت تیم‌ها، ممکن است تعداد بازی‌ها به 11 دیدار هم برسد، که البته در فصل آیندهء لیگ برتر قرار خواهد داشت.
در نهایت نباید از یاد ببریم که لیگ برتر انگلیس 38 هفته دارد و در هر هفته ده بازی برگزار می‌شود، اما لیگ برتر ایران 34 هفته دارد و در هر هفته 9 بازی برگزار می‌شود. به عبارت دیگر لیگ برتر ایران 74 بازی کمتر از لیگ برتر انگلیس دارد.
تمام این موارد، ذهن مرا به این سوال می‌کشاند که آیا بهتر نیست به جای استخدام مربی خارجی، مدیران و برنامه‌ریزان خارجی را به استخدام فدراسیون فوتبال در بیاوریم؟
فارغ از مسأله پراکندگی بازی‌ها در هر ماه، این مسأله که بازی‌ها در چه روزی از روزهای هفته هم برگزار می‌شوند، می‌تواند تأثیر به سزایی در درآمدزایی فدراسیون، سازمان لیگ و باشگاه‌ها داشته باشد.
نمودار 4 تعداد بازی‌های برگزار شده در روزهای میان هفته و یا آخر هفته و ایام تعطیل را برای لیگ ایران و انگلیس، نشان می‌دهد. توجه داشته باشید که تعداد آخر هفته‌ها در طول هر دو لیگ 41 آخر هفته است و در این نمودار، روز پنجشنبه و جمعه در ایران و شنبه و یک‌شنبه در انگلیس، به عنوان آخر هفته منظور شده است. مورد دیگر سایر تعطیلات است که در طول برگزاری لیگ برترانگلیس 2 روز تعطیلی وجود دارد و در طول برگزاری لیگ برتر ایران، 21 روز. با توجه به این که تعداد دیدارها در این دو لیگ متفاوت است، بهتر است به جای مقایسه تعداد بازی‌ها در ایام هفته، درصد بازی‌ها مورد بررسی قرار بگیرد.
نمودار 4
نمودار 5 بیانگر درصد بازی‌های انجام شده در روزهای میان هفته و یا آخر هفته است و همانطور که نشان داده شده است، 85 درصد بازی‌های لیگ برتر انگلیس، آخر هفته برگزار شده است در حالی که این آمار برای لیگ برتر ایران تنها 46 درصد است. نکته جالب‌تر این است که آن 15 درصد دیدارهای برگزار شده در روزهای میان هفته مربوط به لیگ برتر انگلیس، بدون استثنا یا 19:45 آغاز می‌شود و یا 20:00! اما در لیگ برتر ایران، بازی‌های میان هفته، که تعدادشان از بازی‌های آخر هفته بیشتر هم هست، عموماً در ساعات میانی روز برگزار شده‌اند، به جز در ماه رمضان که آن هم دلیلش واضح است.

نمودار 5

به این ترتیب، فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ برتر و باشگاه‌های لیگ برتر، همگی از عدم برگزاری بازی‌ها در روزهای پایانی هفته متحمل هزینه پنهانی می‌شوند که هزینه چندان کوچکی هم به شمار نمی آید.
در نهایت بار دیگر به این نکته اشاره می‌کنم که به نظر می‌رسد، آنچه بیش از مربیان خارجی برای فوتبال ایران (بخوانید ورزش) واجب است، حضور مدیران و برنامه‌ریزان خارجی است. البته نه برای ماندگار بودن در سیستم فوتبال ایران، بلکه برای تعلیم مدیران ورزشی ایرانی و ماندگار کردن نظم و انضباط اروپایی در سطوح مدیریتی فوتبال ایران.


دوشنبه، بهمن ۰۷، ۱۳۸۷

چهارمین برد پیاپی ابومسلم و حاشیه امنیت استقلال تهران

هفته بیست و سوم لیگ برتر ایران در حالی پیگیری شد که استقلال تهران از عدم پیروزی تیم‌های دوم تا هفتم جدول، نهایت استفاده را برد و با تحمیل اولین شکست نیم فصل دوم به صبا، فاصله‌اش را با ذوب آهن، نزدیک‌ترین رقیبش در جدول رده‌بندی، به پنج امتیاز رساند.

در هفته بیست و سوم این رقابت‌ها و در حساس‌‌‌ترین دیدار استقلال تهران در حالی که آرش برهانی، بهترین گلزن لیگ را در اختیار نداشت؛ با درخشش فرهاد مجیدی، ستاره نیمکت نشین خود توانست تیم سرسخت صبا را دو بر یک شکست. اهمیت کار استقلال وقتی نمایان می‌شود که بدانیم استقلال اولین شکست فصلش را مقابل همین صبا پذیرفته بود. از سوی دیگر در حالی که استقلال در پایان هفته ششم، با پنج امتیاز در رتبه شانزدهم ایستاده بود، در شش هفته آغازین نیم فصل دوم، با کسب پانزده امتیاز، عملکرد خیره کننده‌ای داشته است. نکته دیگر این که استقلال در پایان هفته بیست و سوم لیگ برتر دوره قبل (87-1386) با 36 امتیاز در پله چهارم ایستاده بود و هم اینک 46 امتیاز از 23 بازی خود به دست آورده است. بررسی عملکرد استقلال را با اشاره به گل زده و خورده این تیم به اتمام می‌رسانم. استقلال با 52 گل زده و میانگین بیش از دو گل زده در هر بازی (2.26) و تفاضل گل 27+، سیزده گل بیشتر از دومین خط حمله برتر لیگ (ذوب آهن با 39 گل) به ثمر رسانده است.
دیگر دیدار حساس این هفته دو تیم مس و پرسپولیس در کرمان برگزار کردند که برنده‌ای در بر نداشت و دو تیم به تساوی 1 بر 1 رضایت دادند. در این دیدار که مس انصافاً بهتر از پرسپولیس بازی کرد، با به ثمر رساندن یک گل مردود از پذیرش اولین شکست خانگی در این فصل قصر در رفت. اما در مورد پرسپولیس هم بد نیست که مقایسه‌ای بین عملکرد این تیم در این فصل و فصل قبل که به قهرمانی پرسپولیس منجر شده بوده، داشته باشیم. پرسپولیس در این فصل تاکنون با 37 امتیاز از 23 بازی و 38 گل زده و 31 گل خورده در رتبه چهارم قرار گرفته است و عملکردش دائماً مورد انتقاد بوده است. اما جالب اینجاست که پرسپولیس فصل گذشته در پایان هفته بیست و سوم با گل زده و گل خورده دقیقاً برابر با این فصل و تنها با سه امتیاز بیشتر نسبت به این فصل (40 امتیاز)، صدرنشین لیگ بوده است. هر چند که پرسپولیس در صورت داشتن آن سه امتیاز بیشتر، در این فصل، هم اکنون می‌توانست سوم باشد، اما این بررسی نشان می‌دهد که پرسپولیس بسیار مشابه فصل گذشته ظاهر شده است و این دو تیم استقلال تهران و ذوب آهن بوده‌اند که پیشرفت محسوسی نسبت به فصل گذشته‌شان داشته ‌اند (ذوب آهن در پایان هفته بیست و سوم لیگ برتر دوره قبل، با 27 امتیاز در رتبه چهاردهم بود).
تا صحبت از ذوب آهن است بد نیست به دومین شکست سنگین این تیم مقابل ابومسلم در فصل جاری هم اشاره‌ای بکنم. ذوب آهن کلاً در این فصل 4 شکست داشته که دو شکست از این 4 شکست مقابل ابومسلم رقم خورده است. ذوب آهن در دور رفت و در مشهد با نتیجه 4 بر 0 مغلوب ابومسلم شد و در دور برگشت هم 3 بر 0 در فولاد شهر نتیجه را به این تیم ریشه‌دار مشهدی واگذار کرد! این دو شکست برای ذوب آهن به قیمت از دست دادن صدرنشینی و اختلاف 5 امتیازی با استقلال تمام شده است. از سوی دیگر ابومسلم، با کسب چهارمین برد پیاپی خود، 28 امتیازی شد و شانس خود را برای بقا بیش از پیش افزایش داد. ذکر این نکته ضروری است که به جز ابومسلم، تنها دو تیم در این فصل توانسته‌اند 4 برد پیاپی کسب کنند. پیکان در حد فاصل هفته پنجم تا هشتم مقابل ابومسلم، راه آهن، ملوان و استقلال اهواز به چهار برد پیاپی دست یافته بود (هر چند که هفته پنجم لیگ برتر مابین هفته دهم و یازدهم برگزار شد). دیگر تیمی که توانسته به چهار برد پی در پی در لیگ هشتم دست یابد، استقلال تهران است که یک بار در حد فاصل هفته دهم تا سیزدهم مقابل مقاومت، پاس، پیکان و ذوب آهن به چهار برد رسیده است و یک بار از هفته شانزدهم تاکنون نوزدهم مقابل سایپا، پیام، ابومسلم و داماش به چهار برد متوالی رسیده است.
از دیگر نتایج جالب هفته بیست و سوم برد 4 بر 1 و خارج از خانه پاس مقابل پیام بود. پاس که پیش از این از 11 بازی خارج از خانه‌اش تنها یک برد مقابل سایپا دشت کرده بود، توانست از بحران موجود در تیم پیام نهایت استفاده را برده و این تیم را شکست دهد. از سوی دیگر پیام با این باخت، کماکان در قعر جدول رده‌بندی و جدول بازی‌های خانگی جا خوش کرد!
سایپا هم که این روزها با مایلی کهن خوب نتیجه می‌گیرد، توانست دیگر تیم قعرنشین لیگ، داماش را با نتیجه 4 بر 1 شکست دهد و 29 امتیازی شود. سایپا در نیم فصل دوم، پس از استقلال تهران، بهترین نتایج را به دست آورده است. به این ترتیب سایپا تاکنون همانند فصل قبل در پایان هفته بیست و سوم، 29 امتیازی است!
فولاد هم در اهواز ضمن کسب چهارمین برد خانگی خود، ششمین شکست متوالی را به برق تحمیل کرد، که این شکست منجر به برکناری محمد عباسی از سمت سرمربیگری برق و جایگزینی او با فرشاد پیوس شد.
اما سپاهان تیم سوم جدول هم مانند اکثر بالانشینان، در این هفته به پیروزی نرسید و مقابل ملوان در انزلی تن به تساوی 1 بر 1 داد. سپاهان، تنها تیم بدون شکست نیم فصل دوم، با این تساوی، به هفتمین تساوی در دوازده دیدار خارج از خانه‌اش تن داد.
اما پیکان که چند هفته را در صدر جدول سپری کرده بود(هفته‌های 7-8-10-11-13 و 14)، با پذیرش یک شکست دیگر، این بار مقابل راه آهن (0-1)، در هشت دیدار اخیر خود، ششمین شکست را پذیرفت تا بازگشت دوباره به صدر جدول را بیشتر شبیه یک رؤیا ببیند!
مقاومت سپاسی هم در دیداری خانگی توانست استقلال اهواز را شکست دهد تا مکان خود را در رده هشتم جدول حفظ کند.
به این ترتیب و در پایان هفته بیست و سوم، استقلال تهران با 46 امتیاز صدرنشین بلامنازع لیگ است و پس از استقلال، ذوب آهن با 41 امتیاز دوم است. دو تیم سپاهان و پرسپولیس هم هر دو با 37 امتیاز به ترتیب سوم و چهارم هستند. در قعر جدول هم سه تیم برق، داماش و پیام به ترتیب شانزدهم تا هیجدهم هستند. هر چند که با توجه به پیروزی پاس، ابومسلم و سایپا، فاصله برق که شانزدهم است با تیم پانزدهم (استقلال اهواز) به 5 امتیاز افزایش یافت.

×××
رقابت‌های هفته بیست و چهارم، روزهای جمعه و شنبه این هفته برگزار خواهد که حساس‌ترین دیدار را سپاهان و ذوب آهن برگزار خواهند کرد. دیداری که علاوه بر حساسیت دربی، با توجه به موقعیت دو تیم در جدول، از اهمیت خاصی برخوردار است. این بهترین زمان برای سپاهان است که ضمن گرفتن انتقام شکست دور رفت، فاصله خود را با ذوب آهن به یک امتیاز برساند.
استقلال تهران در اهواز باید به مصاف همنامش ناخوش احوالش برود. با توجه به شرایط حال حاضر دو تیم، پیروزی استفلال تهران تنها نتیجه محتمل این بازی به حساب می‌آ‌ید!
پرسپولیس هم در دیداری که به نظر ساده می‌رسد، پذیرای قعرنشین لیگ، پیام خواهد بود. در این دیدار بازگشت ابراهیم توره می‌تواند نوید یک پیروزی پرگل را برای قرمزپوشان تهرانی به ارمغان بیاورد.


×××
جدول رده‌بندی پیش‌بینی مسابقات



نتایج لیگ پیش‌بینی‌ها


جدول رده‌بندی لیگ پیش‌بینی‌ها


دوشنبه، دی ۳۰، ۱۳۸۷

هفته سختی در انتظار صدرنشینان لیگ است

در هفته بیست و دوم لیگ برتر، استقلال تهران تنها میهمان پیروز هفته بود که با توجه به توقف ذوب آهن مقابل صبا، با 43 امتیاز و 2 امتیاز اختلاف نسبت به ذوب آهن به تنهایی در صدر جدول قرار گرفت.

استقلال در هفته بیست و دوم مقابل تیم بحران زده برق به یک نتیجه جالب توجه دست یافت و موفق شد با برد 4 بر 1، سنگین‌ترین شکست فصل را به شیرازی‌ها تحمیل کند. در این دیدار حسین کاظمی که دو گل از چهار تیمش را به ثمر رساند، مرد برتر میدان بود. برق با پذیرش پنجمین شکست متوالی‌اش، برای سیزدهمین هفته پیاپی، نتوانست به پیروزی برسد.
اما در حساس ترین دیدار هفته، صبا و ذوب آهن در قم به مصاف هم رفتند. این دو تیم که به ترتیب در رده‌‌های سوم و دوم جدول جای داشتند، با تساوی در این دیدار به نوعی هر دو شکست خوردند. چرا که ذوب آهن با از دست دادن 2 امتیاز این دیدار، فاصله‌اش با استقلال نیز به 2 امتیاز رسید و صبا هم با از دست دادن 2 امتیاز این دیدار، به رده پنجم جدول سقوط کرد.
سپاهان، دیگر نماینده اصفهان، در پنجمین دیدار بدون شکست پیاپی‌اش، توانست سایپا را با دو گل محرم نویدکیا شکست دهد. ظاهراً حضور فرهاد کاظمی روی نیمکت سپاهان، علاوه احیای تیم، محرم نویدکیا را هم احیا کرده است.
پرسپولیس هم بعد از دو شکست پیاپی توانست فولاد را شکست دهد تا اقلاً هنوز امیدوار به اما و اگرهای پیش بینی نشده فوتبال، برای قهرمان شدن باشد.
در جدول رده‌بندی هم اکنون، استقلال تهران، ذوب آهن و سپاهان با 43، 41 و 36 امتیاز اول تا سوم هستند و در انتهای جدول نیز، برق، داماش و پیام به ترتیب با 22، 18 و 18 شانزدهم تا هیجدهم هستند. ضمن این که برق و پیام یک دیدار عقب افتاده در پیش رو دارند. حضور برق در رده شانزدهم جدول بسیار تعجب برانگیز است به خصوص وقتی بدانیم که این تیم در پایان هفته ششم، صدرنشین لیگ بوده است. به عبارت دیگر، برق در شش دیدار ابتدای فصل 12 امتیاز کسب کرده و در 16 دیدار پس از آن 10 امتیاز!


در هفته بیست و سوم این رقابت‌ها، مس بهترین تیم در بازی‌های خانگی، میزبان پرسپولیس، تیم سوم جدول دیدارهای خارج از خانه است. دیداری که می‌تواند در عین حساسیت، زیبا هم باشد. به خصوص که زمزمه حضور سید مهدی رحمتی دروازه‌بان کنونی مس در پرسپولیس، بر حساسیت‌های بازی می‌افزاید. پرسپولیس در این دیدار برای اولین بار از زمان حضور پیروانی به عنوان سرمربی باید بدون ابراهیم توره بازی کند که در دیدار با فولاد اخراج شد.
اما شاید حساس‌ترین دیدار هفته دیدار استقلال تهران با صبا در تهران باشد. استقلال تهران که اولین شکست فصل را در قم مقابل صبا پذیرفته بود، حالا در پی انتقام از حریف سر سخت خود است. از سوی دیگر، صبا در شش دیدار پیشین خود در لیگ، چهار برد و دو تساوی کسب کرده و با این 14 امتیاز از رده دهم جدول تا رده پنجم بالا آمده است. بنابراین بردن این تیم کار چندان ساده‌ای نخواهد بود. مگر آن که آبی پوشان تهرانی بار دیگر به روند خیره کننده خود ادامه دهند. ضمن این که سه اخطاره بودن آرش برهانی می‌تواند برای استقلال گران تمام شود.
ذوب آهن نزدیک‌ترین رقیب استقلال، باید به مصاف ابومسلمی برود که تحت هدایت علی حنطه، سه هفته پیاپی است که برنده از زمین خارج شده!
سپاهان هم در انزلی روز آسانی مقابل ملوان نخواهد داشت. ملوان درست مانند سپاهان در دیدارهای دور برگشت تا کنون 9 امتیاز کسب کرده است و نشان داده که خیال فانوس به دست بودن ندارد!
به این ترتیب و در حالی که شش تیم بالای جدول روز سختی در انتظارشان است، پیکان صدرنشین سابق لیگ، که هم اکنون در رده هفتم است می‌تواند با پیروزی در دیدار خانگی‌اش مقابل راه آهن، جهش چشم گیری در جدول رده بندی داشته باشد.


×××
جدول رده بندی پیش بینی کنندگان:


نتایج لیگ پیش بینی کنندگان:


جدول رده بندی لیگ پیش بینی کنندگان: